Glikol etylenowy
Z Wikipedii
Glikol etylenowy | |||||
|
|||||
Ogólne informacje | |||||
Nazwa systematyczna | etano-1,2-diol | ||||
Inne nazwy | glikol etylenowy | ||||
Wzór sumaryczny | C2H6O2 | ||||
Inne wzory | C2H4(OH)2, CH2(OH)-CH2(OH), HO—CH2-CH2—OH, CH2(OH)CH2(OH) |
||||
SMILES | OCCO | ||||
Masa molowa | 62,068 g/mol | ||||
Wygląd | bezbarwna lub żółtawa, gęsta, higroskopijna, trująca ciecz | ||||
Identyfikacja | |||||
Numer CAS | 107-21-1 | ||||
Właściwości | |||||
Gęstość i stan skupienia | 1,12 g/cm3 ; ciecz | ||||
Rozpuszczalność w wodzie | bez ograniczeń | ||||
Temperatura topnienia | -12,9 °C (260,25 K) | ||||
Temperatura wrzenia | 197,3 °C (470,45 K) | ||||
Niebezpieczeństwa | |||||
Klasyfikacja UE | Treść oznaczeń: Xn - szkodliwy |
||||
NFPA 704 | |||||
Temperatura zapłonu | 111 °C (384,15 K) | ||||
Temperatura samozapłonu | 410 °C (683,15 K) | ||||
Zwroty ryzyka | R: 22 | ||||
Zwroty bezpieczeństwa | S: (2) | ||||
Numer RTECS | KW2975000 | ||||
Podobne związki | |||||
Podobne związki | eter dimetylowy, tlenek etylenu, glikol dietylenowy, alkohol allilowy | ||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą warunków standardowych (25°C, 1000 hPa) |
|||||
Uwagi terapeutyczne | |||||
Dawka śmiertelna | LD50szczur(oral) = 4700 mg/kg |
Glikol (etylenowy), (etano-1,2-diol, C2H4(OH)2, z gr. γλυκύς, glykys - 'słodki') - organiczny związek chemiczny - najprostszy alkohol polihydroksylowy (diol) o słodkim smaku (cukrol; uwaga - szkodliwy dla zdrowia!). Jest bezbarwną, silnie higroskopijną cieczą o dużej lepkości. Z wodą miesza się bez ograniczeń.
W przemyśle otrzymywany jest w wyniku przyłączenia wody do tlenku etylenu. W laboratorium można go także otrzymać przez reakcję etenu z tlenkiem osmu(VIII) i następnie hydrolizę otrzymanego produktu pośredniego za pomocą wodorosiarczynu sodu w wodzie lub przez utlenianie etenu zimnym roztworem nadmanganianu potasu.
Glikol etylenowy reaguje z aktywnym metalem, sodem, tworząc etanodiolan sodu.
Glikol etylenowy stosowany jest w płynach niezamarzających do chłodnic silników (40 - 62% roztwór wodny) oraz w instalacjach chłodniczych jako czynnik pośredni. Ponadto glikol wykorzystuje się do produkcji żywic poliestrowych, włókien syntetycznych, rozpuszczalników, plastyfikatorów oraz materiałów wybuchowych.