Grubodziób
Z Wikipedii
Grubodziób | |||||||||||||||||||||||||||||
Systematyka | |||||||||||||||||||||||||||||
Domena | eukarioty | ||||||||||||||||||||||||||||
Królestwo | zwierzęta | ||||||||||||||||||||||||||||
Typ | strunowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Podtyp | kręgowce | ||||||||||||||||||||||||||||
Gromada | ptaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Nadrząd | neognatyczne | ||||||||||||||||||||||||||||
Rząd | wróblowe | ||||||||||||||||||||||||||||
Podrząd | śpiewające | ||||||||||||||||||||||||||||
Rodzina | łuszczaki | ||||||||||||||||||||||||||||
Gatunek | grubodziób | ||||||||||||||||||||||||||||
Nazwa systematyczna | |||||||||||||||||||||||||||||
Coccothraustes coccothraustes | |||||||||||||||||||||||||||||
Linnaeus, 1758 | |||||||||||||||||||||||||||||
Podgatunki | |||||||||||||||||||||||||||||
C. coccothraustes coccothraustes C. coccothraustes nigricans C. coccothraustes buvryi C. coccothraustes schulpini C. coccothraustes japonicus C. coccothraustes humii |
|||||||||||||||||||||||||||||
Status ochronny | |||||||||||||||||||||||||||||
|
|||||||||||||||||||||||||||||
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons |
Grubodziób (pestkojad, grabołusk) (Coccothraustes coccothraustes) - mały ptak z rodziny łuszczaków zamieszkujący w zależności od podgatunku:
- Coccothraustes coccothraustes cocothraustes - Eurazja, osiąga na wschodzie Arguń, na południu Półwysep Iberyjski, Sardynię, środkową część Półwyspu Apenińskiego, północne i wschodnie Bałkany i tereny na północ od Kaukazu. Współwystępuje z C. c. nigricans na zachodzie i południu Bałkanów, w Grecji oraz północno-zachodniej Azji Mniejszej.
- Coccothraustes coccothraustes nigricans - Krym, Kaukaz i Zakaukazie oraz północny Iran i wschodnia Azja Mniejsza
- Coccothraustes coccothraustes buvryi - Maghreb
- Coccothraustes coccothraustes schulpini - dorzecze Amuru oraz Mandżuria po Morze Japońskie
- Coccothraustes coccothraustes japonicus - Sachalin, południowe Kuryle, środkowa i południowa Kamczatka oraz Wyspy Japońskie
- Coccothraustes coccothraustes humii - izolowana populacja w Azji Środkowej od wschodniego Afganistanu przez Pamir po Tien-Szan.
- Cechy gatunku
- Największy łuszczak gnieżdżący się w Polsce, większy od wróbla, o dużej głowie i potężnym, masywnym dziobie. Upierzenie samca w różnych odcieniach brązu: głowa, kuper i ogon brązowopomarańczowe, kark szary, podbródek i kantarek czarne. Spód ciała beżowy, a grzbiet ciemnobrązowy. Skrzydła ciemne z szeroką białą pręgą. Lotki metalicznie granatowo połyskują. Dziób zmienia kolor zależnie od pory roku: w szacie godowej jest ciemnoszary, a w spoczynkowej bladobeżowy. Samice podobne do samców, ale o bledszej kolorystyce upierzenia. Młode podobne do dorosłych w szacie spoczynkowej.
- Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 18 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 32 cm
waga ok. 55 g - Biotop
- Lasy liściaste i mieszane z dodatkiem grabu, niekiedy spotykany w parkach. Borów iglastych unika.
- Gniazdo
- W rozwidleniu grubych, bocznych gałęzi w pewnej odległości od pnia, najczęściej na wysokości od 4 do 7 m.
- Jaja
- Na początku maja składa 3-6 różnobiegunowych, wydłużonych jaj z tłem bladozielonkawym z nielicznymi, czarnymi plamkami o średnich wymiarach 24x17 mm.
- Wysiadywanie
- Od złożenia ostatniego jaja trwa ok. 14 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe ok. 11-14 dni.
- Pożywienie
- Głównie pestki dzikiej wiśni, również nasiona innych drzew, w tym buka i grabu.
- Ochrona
- Objęty ochroną gatunkową.
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.