Guishan Lingyou
Z Wikipedii
Guishan Lingyou (黄檗希) | ||
---|---|---|
Data urodzenia: | 771 | |
Miejsce urodzenia: | Changqi (Changxi) w Fuzhou | |
Data śmierci: | 853 | |
Miejsce śmierci: | klasztor na górze Gui w prowincji Hunan | |
Szkoła: | wczesny chan, guiyang | |
Nauczyciel: | Baizhang Huaihai | |
Następca | Yangshan Huiji | |
Zakon: | chan | |
Honorowy tytuł lub imię pośmiertne | Mistrz Chan Wielkiej Doskonałości | |
Słynny cytat: | ||
Guishan Lingyou (771-853) (kor. Wisan ( ) | jap. Isan Reiyū ( ) | wiet.) - chiński mistrz chan, założyciel szkoły guiyang.
Pochodził z Changqi (lub Changxi) w Fuzhou z rodziny Zhao.
W 15 r.ż. opuścił dom i zaczął praktykę jako mnich studiujący winaję u mistrza winaji Fachanga w klasztorze Jianshan. Później przeniósł się do klasztoru Longxing Hangzhou, gdzie kontynuował naukę w tej szkole buddyzmu. Równocześnie studiował sutry therawady i mahajany. Wtedy też przyjął wskazania mnisie i został wyświęcona na mnicha przez mistrza winaji Longxinga.
W wieku 23 lat udał się do Jiangxi i ok. 794 r. został uczniem mistrza chan Baizhanga Huaihaia. Wkrótce został głównym kucharzem[1] a potem głównym mnichem.
Chwila jego oświecenia wyglądała następująco:
- Pewnego dnia, gdy pełnił funkcję służącego mistrza, Huaihai spytał nagle Kto tam?
- Lingyou powiedział Ja.
- Mistrz rzekł wtedy Weźno pogrzebacz, pogrzeb w palenisku i zobacz czy nie ma tam jakiegoś ognia.
- Lingyou zrobił jak nakazał mu mistrz i powiedział Tam nie ma już ognia.
- Huaihai wstał aby sprawdzić to osobiście, pogrzebał głęboko i znalazł małą iskierkę. Powiedziałeś, że tam nie ma ognia, a czy to nie ogien?
- Po tych słowach mistrza Lingyou osiągnął oświecenie.
Praktykował u Baizhanga jeszcze przez następnych 20 lat.
Później na życzenie mistrza odszedł na górę Gui (Dayi) i żył tam bezdomnie w towarzystwie małp, jedząc tylko kasztany. Po 7 czy 8 latach, przy pomocy wieśniaków i mnichów Baizhanga wybudował klasztor, który stał się wiodącym ośrodkiem chan. Mieściło się w nim 1500 mnichów.
Tam też założył szkołę chan, pierwszą z tzw. pięciu domów chan. Jego najlepszy uczeń Yangshan Huiji, który miał swój klasztor na górze Yang w Jiangxi, był jej współzałożycielem i dlatego nazwano ją guiyang.
- Pewnego dnia, gdy wszyscy mnisi wyszli zbierać liście herbaty mistrz zapytał Yangshana Przez cały dzień, gdy zrywaliśmy liście, słyszałem twój głos lecz niewidziałem ciebie. Pokaż mi twoje pierwotne ja!
- Yangshan potrząsnął drzewem.
- Mistrz rzekł Osiągnąłeś tylko funkcję, a nie substancję.
- Yangshan zauważył Nie wiem jak ty osobiście odpowiedziałbyś na to pytanie?
- Mistrz milczał przez dłuższy czas.
- Yangshan skomentował to Mistrzu, osiągnąłeś tylko substancję, a nie funkcję!
- Mistrz Guishan odparł Zwalniam cię od dwudziestu uderzeń.
9 dnia pierwszego miesiąca mistrz Lingyou umył twarz, przepłukał usta, usiadł w pozycji medytacyjnej (chin. zuochan), zaśmiał się i zmarł. Otrzymał pośmiertne imię mistrz chan Wielkiej Doskonałości, a jego stupę nazwano Jasna Czystość.
Poświęcone mu są gongany 4, 24 i 70 z Biyan-lu oraz 40 z Wumenguan.
[edytuj] Linia przekazu Dharmy
Pierwsza liczba oznacza ilość pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza ilość pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.
- 36/9. Baizhang Huaihai (720-814)
-
-
- 38/11. Juifeng Zihui (bd)
- 38/11. Shuanfeng (bd)
- 38/11. Xiangyan Zhixian (zm. 898)
-
- 39/12. Hudou (bd)
- 39/12. Guang książę
- 38/11. Yangshan Huiji (814-890)
-
Bibliografia:
- Andy Ferguson. Zen's Chinese Heritage.
- Heinrich Dumoulin. Zen Buddhism: A History. India i China.
- The Encyclopedia of Eastern Philosophy and Religion.
Zobacz:
Przypisy
- ↑ Głównym kucharzem zostawał z reguły jeden z najbardziej posuniętych w praktyce chan uczniów