Hans Jeschonnek

Z Wikipedii

Hans Jeschonnek (ur. 9 kwietnia 1899 - zm. 19 sierpnia 1943), niemiecki lotnik, generał lotnictwa, szef sztabu generalnego Luftwaffe podczas II wojny światowej.

[edytuj] Biografia

Urodził się w Inowrocławiu (wówczas Hohensalza), jako syn nauczyciela. Uczył się w szkole kadetów i po wybuchu I wojny światowej, mając niecałe 16 lat, wstąpił 10 sierpnia 1914 do służby wojskowej w niemieckim 50. pułku piechoty, w stopniu chorążego. Już we wrześniu 1914 awansował na pierwszy stopień oficerski. Od 6 maja 1915 dowodził kompanią 50. pułku, został w tym czasie 6 października 1915 lekko raniony. W 1916 służył jako oficer w kompanii karabinów maszynowych, po czym od listopada 1916 ponownie jako dowódca kompanii. W lipcu 1917 zgłosił się ochotniczo do lotnictwa i następnie przeszedł szkolenie na pilota myśliwskiego. 13 kwietnia 1918 rozpoczął służbę w tym charakterze w 40. eskadrze myśliwskiej, gdzie latał do końca wojny, bez większych sukcesów.

Po zakończeniu wojny, pozostał w armii. Od 24 grudnia 1918 do 26 stycznia 1920 służył w 129. eskadrze ochrony granic, na Górnym Śląsku. Przejściowo, od maja 1920 służył w kawalerii. Od 1922 jednakże zajmował stanowiska w Ministerstwie Wojskowym (RWM), m.in. inspektoracie do spraw uzbrojenia, gdzie brał udział w przygotowaniu tworzenia zabronionego przez Traktat Wersalski lotnictwa wojskowego. Wstąpił następnie do nowo utworzonej Luftwaffe. W 1933 został mianowany adiutantem sekretarza stanu w Ministerstwie Lotnictwa (RLM), od października 1934 do marca 1935 był adiutantem generała Erharda Milcha. W latach 1934-1935 Jeschonnek uzupełnił szkolenie lotnicze, po czym do 1937 służył jako dowódca jednostki szkolnej lotnictwa niemieckiego w Greifswald i tamtejszej bazy.

1 października 1937 Jeschonnek został szefem I Oddziału Operacyjnego Sztabu Generalnego Luftwaffe (od 1 lutego 1938, Sztabu Operacyjnego Sztabu Generalnego Luftwaffe). Od 1 lutego 1939 aż do śmierci w 1943 był szefem Sztabu Generalnego Luftwaffe, zajmując to stanowisko podczas II wojny światowej.

Mimo początkowych sukcesów lotnictwa niemieckiego w realizowaniu strategii Blitzkriegu w Polsce i we Francji, w miarę niemożności odniesienia zwycięstw w bitwie o Anglię i na obszarze Morza Śródziemnego oraz pokonania lotnictwa radzieckiego, pozycja Jeschonnka we władzach niemieckich słabła, podczas gdy głównodowodzący lotnictwem Hermann Goering cieszył się zaufaniem Adolfa Hitlera. Między Jeschonnkiem i Goeringiem pojawiły się animozje. Jeschonnek stał się w końcu główną osobą obarczoną przez Hitlera odpowiedzialnością za niemożność dostarczenia zaopatrzenia przez lotnictwo odciętym wojskom pod Stalingradem oraz przeciwstawienia się nalotom dywanowym lotnictwa amerykańskiego w lecie 1943, zwłaszcza nalotowi na Hamburg.

Po zniszczeniu przez brytyjskie bombowce ośrodka rakietowego w Peenemunde 17 sierpnia 1943 i obarczeniu za to winą przez Hitlera, Jeschonnek 19 sierpnia 1943 popełnił samobójstwo z pistoletu w pociągu sztabowym w Kumieciach Wielkich, koło kwatery głównej Robinson Sztabu Generalnego Luftwaffe w Puszczy Rominckiej nad jeziorem Gołdap. Pochowany został na swoje życzenie nad brzegiem jeziora, lecz dokładne miejsce nie jest znane (być może na terenie obecnego ośrodka Eldorado). Jeschonnek pozostawił list, iż nie może już dłużej pracować z Marszałkiem Rzeszy (Goeringiem). Władze niemieckie ukryły samobójstwo, podając jako oficjalną przyczynę krwotok żołądka.

Był odznaczony m.in. Krzyżem Rycerskim Krzyża Żelaznego (27. 10. 1939), Krzyżem Żelaznym I i II klasy (oba 1914), rumuńskim Orderem Michała Walecznego III (7. 11. 1941) i II klasy (1. 9. 1942), fińskim Krzyżem Wolności I klasy z gwiazdą i mieczami (25. 3. 1942) i innymi odznaczeniami niemieckimi.

[edytuj] Kariera wojskowa

• 10 sierpnia 1914 - Fähnrich
• 26 września 1914 - Leutnant (podporucznik)
• 1 kwietnia 1925 - Oberleutnant (porucznik)
• 1 czerwca 1932 - Hauptmann (kapitan)
• 1 kwietnia 1935 - Major
• 1 kwietnia 1937 - Oberstleutnant (podpułkownik)
• 1 listopada 1938 - Oberst (pułkownik)
• 1 września 1939 - Generalmajor (generał major)
• 19 lipca 1940 - General der Flieger (generał lotnictwa)
• 1 marca 1942 - Generaloberst (generał pułkownik)

[edytuj] Źródła

• Paweł Kłosiński: Lotnictwo w Puszczy Rominckiej w: Skrzydlata Polska 9/2006

[edytuj] Linki zewnętrzne

• (en) Przebieg kariery w serwisie Axis Biographical Research