Hans von Ahlfen
Z Wikipedii
Hans von Ahlfen (ur. 20 lutego 1897 w Berlinie, zm. w 1966 w Oberndorf) - generał major Wehrmachtu, od 31 stycznia (wg innych danych - od 3 lutego) do 5 marca 1945 dowódca obrony Festung Breslau. Zastąpił poprzedniego dowódcę, generała Krausego, a 6 marca zastąpiony został przez generała Hermanna Niehoffa.
Karierę wojskową rozpoczął 22 marca 1915 jako absolwent wojsk inżynieryjno-saperskich, w 2 batalionie saperów. W okresie międzywojenym awansowany na kolejne stopnie wojskowe Reichswehry, już w trakcie II wojny światowej został w 1942 majorem, a 1 listopada 1944 - pułkownikiem Wehrmachtu.
Jedną z pierwszych decyzji von Ahlfena w 1945 roku we Wrocławiu było wydanie 6 lutego zakazu powrotu do miasta osobom, które z niego wyjechały na skutek zarządzonej w połowie stycznia przez gauleitera Hankego ewakuacji ludności cywilnej. 8 lutego został awansowany do stopnia generała (dowództwo objął jako pułkownik). Później von Ahlfen przeniósł stanowisko dowodzenia z siedziby dowództwa VIII Okręgu Wojskowego przy Gabitzstrasse (ul. Gajowickiej) do podziemi Liebichshöhe (Wzgórza Partyzantów). 15 lutego, miesiąc po rozpoczęciu zimowo-wiosennej operacji Armii Czerwonej i dzień przed zamknięciem się pierścienia okrążenia wydał odezwę do mieszkańców miasta nakazującą wszystkim - bez względu na wiek i płeć - gotowość do walki. M.in. z polecenia von Ahlfena neoromański kościół św. Karola Boromeusza na wrocławskich Gajowice został zamieniony w punkt oporu i przez to stał się celem szczególnie uporczywych ataków artylerii i lotnictwa radzieckiego. Na początku marca zastąpiony przez Niehoffa opuścił Wrocław samolotem z lotniska w Gądowie 10 marca 1945.
Po odwołaniu z funkcji komendanta twierdzy Wrocław przeniesiony do Grupy Armii B na froncie zachodnim; tam trafił do niewoli amerykańskiej. Po wojnie wraz z Niehoffem napisał "So kämpfte Breslau" (polski tytuł "Festung Breslau w ogniu") - historię obrony Wrocławia z perspektywy dowódców twierdzy.
Link zewnętrzny:
