Harry Kessler
Z Wikipedii
Harry Graf Kessler (ur. 1868, zm. 1937) niemiecki hrabia, pisarz, artysta, dyplomata i polityk. Odpowiedzialny za kontakty władz niemieckich z Józefem Piłsudskim w czasie jego internowania w twierdzy Magdeburg. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, został pierwszym akredytowanym w Warszawie dyplomatą.
Jego pamiętniki opublikowane w 1971 zawierają wiele anegdot i ciekawostek na temat życia artystycznego i teatralnego w Europie, przede wszystkim w Niemczech, z okresu przed wybuchem II wojny światowej oraz cenzury Hitlera.
[edytuj] Rodzina
Harry Kessler był synem bankiera Adolfa Wilhelma Kesslera z Hamburga oraz Irlandki Alice Harriet Blosse-Lynch. Jego matka (ur. 17 lipca 1844 w Bombaju; zm. 19 września 1919 w Normandii) była córką baroneta irlandzkiego Henry Blosse-Lyncha. Rodzice Kesslera pobrali się w Paryżu 10 sierpnia 1867. Młodsza siostra Kesslera urodziła się w 1877, nazwano ją Wilma Kessler na pamiątkę cesarza Wilhelma I. Po zamążpójściu, zmieniła nazwisko na Wilma de Brion.
W swoim czasie krążyło wiele plotek o rzekomym romansie cesarza i matki Kesslera. Sugerowano nawet, że to Cesarz Wilhelm I, a nie Adolf Kessler, był ojcem Harry'ego.
[edytuj] Życie, edukacja i praca
Kessler dorastał w Francji, Anglii i Niemczech. Poznał wiele kultur, dużo podróżował, zrobił karierę jako dyplomata, dlatego znany był jako człowiek świata. Sam uważał siebie za Europejczyka.
Kessler najpierw uczył się w Paryżu następnie, od 1880, w szkole w Ascot, w Anglii. Zgodnie z życzeniem ojca wstąpił w 1882 do Gelehrtenschule des Johanneums, humanistycznego gimnazjum w Hamburgu, gdzie zdał maturę. Studiował potem prawo i historię sztuki w Bonn i Lipsku.
Przeprowadziwszy się do Berlina w 1893, pracował w piszącej o sztuce gazecie PAN, która publikowała teksty m.in. Richarda Dehmela, Theodora Fontane'a, Friedricha Nietzschego, Detleva von Liliencrona, Juliusa Harta, Novalisa, Paula Verlaine'a oraz Alfreda Lichtwarka.
