Henry Brooke
Z Wikipedii
Henry Brooke, baron Brooke of Cumnor CH (ur. 9 kwietnia 1903, zm. 29 marca 1984), brytyjski polityk, członek Partii Konserwatywnej, minister w rządach Harolda Macmillana i Aleca Douglasa-Home'a.
Wykształcenie odebrał w Marlborough College oraz w Balliol College na Uniwersytecie Oksfordzkim. W 1929 r. został jednym z pierwszych członków think-tanku konserwatystów - Conservative Research Department. W 1938 r. został wybrany do Izby Gmin w wyborach uzupełniających w okręgu Lewisham West. Należał do grona stronników premiera Neville'a Chamberlaina. W Izbie Gmin zasiadał do 1945 r., kiedy to przegrał wybory powszechne. W tym samym roku został wybrany do rady hrabstwa Londyn. Do 1951 r. zasiadał tam jako lider radców konserwatywnych. W radzie zasiadał do 1955 r.
Brooke powrócił do Izby Gmin w 1950 r., wygrywając wybory w okręgu Hampstead. W 1954 r. został finansowym sekretarzem skarbu. W 1957 r. został członkiem gabinetu jako minister budownictwa, samorządu lokalnego i spraw Walii. W 1961 r. został pierwszym naczelnym sekretarzem skarbu i Paymaster-General. W 1962 r. został ministrem spraw wewnętrznych. Na tym stanowisku wprowadził wiele przepisów antynarkotykowych, m.in. zakaz posiadania amfetaminy i konopii indyjskich.
W Home Office Brooke utrzymał się do wyborczej porażki konserwatystów w 1964 r. W 1966 r. utracił miejsce w Izbie Gmin. Został jednak kreowany parem dożywotnim jako baron Brooke of Cumnor i zasiadł w Izbie Lordów. Pod koniec życia cierpiał na chorobę Parkinsona. Zmarł w 1984 r.
Jego żona, Barbara, którą poślubił 22 kwietnia 1933 r., otrzymała w 1964 r. dożywotni tytuł parowski baronowej Brooke of Ystradfellte. Henry i Barbara mieli razem dwóch synów i dwie córki:
- Peter Leonard Brooke (ur. 3 marca 1934), baron Brooke of Sutton Mandeville
- Henry Brooke (ur. 19 lipca 1936)
- Honor Leslie Brooke (ur. 2 kwietnia 1941), żona Thomasa Millera
- Margaret Hilary Diana Brooke (ur. 16 stycznia 1944), żona Jamesa Pulfera
[edytuj] Linki zewnętrzne
| Poprzednik Duncan Sandys |
Minister budownictwa, samorządu lokalnego i spraw Walii Wielkiej Brytanii 1957-1961 |
Następca Charles Hill |
| Poprzednik nowy urząd |
Naczelny sekretarz skarbu 1961-1962 |
Następca John Boyd-Carpenter |
| Poprzednik Rab Butler |
Minister spraw wewnętrznych Wielkiej Brytanii 1962-1964 |
Następca Frank Soskice |
| Poprzednik Percy Mills, 1. baron Mills |
Paymaster-General 1961-1962 |
Następca John Boyd-Carpenter |
W dniu powstania
Henry Brooke • Rab Butler • David Eccles • Lord Hailsham • Derick Heathcoat-Amory • Charles Hill • Lord Home • Lord Kilmuir • Alan Lennox-Boyd • Selwyn Lloyd • John Maclay • Iain Macleod • Harold Macmillan • Lord Mills • Lord Salisbury • Duncan Sandys • Peter Thorneycroft • Harold Watkinson
Późniejsi członkowie gabinetu
John Hare • Geoffrey William Lloyd • Reginald Maudling
W dniu powstania
Henry Brooke • Rab Butler • David Eccles • Lord Hailsham • John Hare • Edward Heath • Derick Heathcoat-Amory • Charles Hill • Lord Home • Lord Kilmuir • Selwyn Lloyd • John Maclay • Iain Macleod • Harold Macmillan • Ernest Marples • Reginald Maudling • Lord Mills • Duncan Sandys • Harold Watkinson
Późniejsi członkowie gabinetu
Julian Amery • John Boyd-Carpenter • Edward Boyle • Bill Deedes • Lord Dilhorne • Frederick Erroll • Keith Joseph • Michael Noble • Enoch Powell • Christopher Soames • Peter Thorneycroft
W dniu powstania
Julian Amery • Anthony Barber • Lord Blakenham • John Boyd-Carpenter • Edward Boyle • Henry Brooke • Rab Butler • Lord Carrington • Bill Deedes • Lord Dilhorne • Alec Douglas-Home • Frederick Erroll • Joseph Godber • Edward Heath • Quintin Hogg • Keith Joseph • Selwyn Lloyd • Ernest Marples • Reginald Maudling • Michael Noble • Geoffrey Rippon • Duncan Sandys • Christopher Soames • Peter Thorneycroft
