Henryk Lederman
Z Wikipedii
Henryk Lederman ps. "Heniek" (ur. ?, zm. najprawdopodobniej 5 września 1944 w Warszawie) – podchorąży, uczestnik powstania w getcie w 1943 i powstania warszawskiego w 1944 roku.
5. dnia powstania warszawskiego został uwolniony z obozu "Gęsiówka" przez oddziały Armii Krajowej. Po tym wydarzeniu zebrał grupę kilkunastu z 348 uwolnionych więźniów pochodzenia żydowskiego i zameldował porucznikowi Wacławowi Mitucie gotowość oddziału żydowskiego do boju[1][2]. Został mechanikiem w plutonie pancernym dowodzonym przez por. Micutę. Wkrótce służył na Starym Mieście wraz z Dawidem Goldmanem (ps. "Gutek") jako łącznik kanałowy (znał wiele połączeń, gdyż uczestniczył w powstaniu w getcie).
Później, jako ranny, znalazł się w szpitalu przy ul. Drewnianej na Powiślu. Tam też zginął 5 września 1944, zamordowany przez żołnierzy niemieckich.
Odznaczony Krzyżem Walecznych.