Henryk Skolimowski

Z Wikipedii

Ten artykuł wymaga dopracowania zgodnie z zaleceniami edycyjnymi.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdziesz na stronie dyskusji tego artykułu.
Po naprawieniu wszystkich błędów można usunąć tę wiadomość.

Henryk Skolimowski

Henryk Skolimowski (ur. 1930 w Warszawie), polski filozof. Ukończył studia techniczne, muzykologiczne i filozoficzne w Warszawie.

Uczeń Tadeusza Kotarbińskiego i Kazimierza Ajdukiewicza, specjalizował się w logice i filozofii języka. Doktorat uzyskał na Uniwersytecie Oksfordzkim, gdzie także wykładał, zanim zaczął nauczać na Uniwersytecie Południowej Kalifornii w Los Angeles, a następnie na Uniwersytecie Michigan w Ann Arbor, gdzie przez wiele lat był profesorem filozofii. Obecnie uważany jest za jednego z najwybitniejszych twórców ekofilozofii.

Współautor wielu programów, których celem jest przezwyciężenie spustoszeń spowodowanych przez uproszczenia techniczne, XIX-wiecznego scjentyzmu i ich współczesnych odmian. Podczas lat spędzonych za granicą i licznych podróży poznał wiele kręgów kulturowych: angielski, amerykański, meksykański, grecki, indyjski. Jest autorem 36 książek i kilkuset naukowych rozpraw. Żywo zajmuje go przyszłość współczesnej sztuki. Jest też poetą. Pisze po angielsku, snując w swych wierszach liryczno-filozoficzne rozważania na temat misterium życia i ekofilozofii, korzystając przy tym z buddyjskich inspiracji. W latach 1992-1997 kierował katedrą ekofilozofii na Politechnice Łódzkiej, pierwszą tego typu na świecie.

Stopnie i tytuły naukowe:

mgr inż. (geodezja) 1956 - Politechnika Warszawska, Warszawa, Polska,
mgr (filozofia) 1959 - Uniwersytet Warszawski, Warszawa, Polska,
Ph.D. 1964 - Uniwersytet Oksfordzki, Oksford, Wielka Brytania.

Przebieg pracyzawodowej:

Uniwersytet Oksfordzki, Oksford, Wielka Brytania - stypendysta 1959-60, 1962-64, 1968-69
Uniwersytet Cambridge, Cambridge, Wielka Brytania - stypendysta 1969-70
University of Southern California, Los Angeles, CA, USA - assistant professor, associate professor 1964-70
University of Michigan, Ann Arbor, MI, USA - profesor 1971-1993
Politechnika Łódzka, Katedra Filozofii Ekologicznej, Łódź, Polska - profesor, kierownik Katedry 1992-97

Był członkiem takich organizacji naukowych jak:

Teilhard Society in London - wiceprezes 1980-90
International Union for the Conservation of Nature 1981-86
Komitet "Człowiek i Środowisko" PAN

Inne informacje:

twórca nowego działu filozofii – ekofilozofii
przewodniczący Centrum Ekofilozofii, USA 1981-
członek Rady Ekologicznej przy Prezydencie RP 1994-97

Publikacje: autor 40 książek i ponad 450 artykułów w czasopismach naukowych (publikowanych w 20 językach)

Nagrody i odznaczenia:

Złoty Medal Zasługi 1999
Medal Miasta Wrocławia 1997 (za działalność w dziedzinie ochrony środowiska w Polsce)

Hobby:

alpinizm
podróże do krajów egzotycznych

W naszym kraju ukazały się następujące pozycje Skolimowskiego:

Nadzieja Matką Mądrych, Biblioteka Ery Ekologicznej TP Filozofii Ekologicznej 1993
Święte Siedlisko Człowieka, Centrum Uniwersalizmu przy Uniwersytecie Warszawskim, Polska Federacja Życia, Warszawa 1999
Zielone Oko Kosmosu, Wokół Ekofilozofii w Rozmowie i Esejach, Wydawnictwo Atla2, Wrocław 2003
Technika a Przeznaczenie, Wydawnictwo ETHOS Warszawa 1995
Filozofia Żyjąca Ekofilozofia jako Drzewo Życia, Wydawnictwo Pusty Obłok Warszawa 1993
Wizje Nowego Milenium, Wydawnictwo EJB Kraków 1999
Medytacje o prawdziwych wartościach człowieka który poszukuje sensu życia, Wrocławska Oficyna Wydawnicza Astrum, Wrocław 1991
Ocalić Ziemię - Świt filozofii ekologicznej, Warszawa 1991
Eseje o ekologii, Warszawa 1992

Większość swoich pozycji autor wydał w języku angielskim. Jak widzimy z ogólnej liczby ponad czterdziestu pozycji w naszym kraju ukazało się niespełna dwadzieścia pięć procent. Sytuacja taka powstała być może dlatego, jak sugeruje poetka Marianna Bocian w rozdziale pod tytułem „Ku ocaleniu” przytaczanych w punkcie siódmym „Medytacji”, iż idee wolności i umiłowania piękna prezentowane przez H. Skolimowskiego były niebezpieczne dla poprzedniego systemu i jako takie nie mogły ujrzeć światła dziennego blokowane prze cenzurę.