Herb powiatu pyrzyckiego

Z Wikipedii

Herb powiatu pyrzyckiego został ustanowiony przez Radę Powiatu Pyrzyckiego.

[edytuj] Opis

Tarcza dwupolowa:

Pole górne
- czerwony gryf pomorski na srebrnym tle zwrócony w prawo^[1], gryf trzyma w łapie pięciolistną różę.
Pole dolne pocięte pionowo na trzy pasy
- w pasie prawym na czerwonym tle złota chrzcielnica zakrywająca korpus biskupiego pastorału,
- w pasie środkowym trzy złote, sześcioramienne gwiazdy na niebieskim tle,
- w pasie lewym trzy złote kłosy pszenicy na czerwonym tle.

[edytuj] Symbolika

W herbie starano się zachować elementy herbów miejskich Pyrzyc i Lipian, obecnych herbów gmin Powiatu Pyrzyckiego, elementy herbu powiatu z 1928 r., wprowadzić tradycje historyczne i podkreślić rolniczy charakter Ziemi Pyrzyckiej.

W górnym polu gryf pomorski symbolizuje przynależność regionu do dawnego księstwa zachodniopomorskiego Gryfitów. Przejęty wprost z herbu Pyrzyc, z tym jednak, że dorzucono pięciolistną różę. Element graficzny przejęto z dawnego haftu pyrzyckiego. Kwiat ma wywoływać skojarzenia regionu z kulturą ludową.

Prawy pas dolnego pola: W Pyrzycach do dziś istnieje sławetna Święta Studnia czy Studnia Św. Ottona, pamiątka po masowym chrzcie plemienia Pyrzyczan w czerwcu 1124 roku przez misję skierowaną na Pomorze zachodnie przez Bolesława Krzywoustego pod kierunkiem biskupa bamberskiego Ottona. Chrzcielnica herbowa nawiązuje wprost do zachowanego zabytku; pastorał pozwala ją skojarzyć z wydarzeniem z 1124 roku.

Pas środkowy: W powiecie pyrzyckim istnieje drugie miasto – Lipiany z herbem dwupolowym, przy czym jedno zajmuje połowa czerwonego orła, w drugim są trzy gwiazdy (zapewne przejęte z pieczęci – herbu rodu rycerskiego do 1348 r. trzymającego w lenno półwysep grodowo-zamkowy).

Lewy pas: Nazwa Pyrzyc z rdzeniem pyr, pir, pochodzi od słowiańskiej nazwy pszenicy. Kłosy pszenicy podkreślają charakter regionu, od prahistorii związany z rolnictwem.

[edytuj] Przypisy

↑ W blazonowaniu heraldyczna prawa i lewa nie są tymi stronami w rozumieniu patrzącego na herb. Herb opisuje się od strony rycerza trzymającego tarczę. Oznacza to, że prawa strona herbu znajduje się po lewej stronie rysunku.