Hilel Cajtlin
Z Wikipedii
Hilel Cajtlin (ur. 1872 w Kormie, koło Mohylewa, zm. 1942 w Treblince) - polski myśliciel i pisarz konserwatywno-religijny żydowskiego pochodzenia, ojcec Elchanana i Arona, dziadek Dawida.
Podczas II wojny światowej przesiedlony do getta warszawskiego, gdzie kontynuował działalność kulturalną, mimo że żył w biedzie. Tam przyjaźnił się także z Icchakiem Kacenelsonem. Podczas I Wielkiej Akcji Wysiedleńczej został przewieziony na Umschlagplatz w tałesie. Zginął w obozie zagłady w Treblince.
[edytuj] Wybrana twórczość
Hilel Cajtlin pisał w języku hebrajskim i jidysz. Częśc jego twórczości została przetłumaczona na język polski.
- 1938: Toyre-likht: hoypt-yedoydes fun yudishen dos un yudisher etik
- 1938: Shmuesn iber der habadisher velt-banemung
- 1936: Oro shel mashiyah be-torat ha-bratslavi
- 1936: Demamah va-kol: hegyonot, tokhehot, giluye-neshamah ve-khisufe-mashiah
- 1928: Davar le-amim : hazon al goyim ve-al mamlakhot, ikre torat bene Noah ve-shirot-tepilot al shelom ha-olam ve-al shivat ha-shekhinah limekomah
- 1931: Gezangen tsum Eyn-sof
- 1930: Di reyd fun Yeshayahu ben Amots : vos er hot amol gezogt un vos er volt haynt zogen
- 1930: Vos ikh hob tsu zogen dem yudishen folk
- 1928: Sifran shel yehidim: `omek raz, zokh mahashavah ve- khishron hanhagah u-maaseh le-neshamot bodedot ha-metsapot li-yeshuat olamim be-shanim eleh shel "iveta de-meshiha"
- 1922: Hasidut
- 1921: Der alef-beys fun Yudentum
- 1914: Barukh Shpinozah: hayav, sefarav ve-shitato ha-filosofit 1
- 1914: Barukh Shpinozah: hayav, sefarav ve-shitato ha-filosofit 2
- 1910: Ha-hasidut le-shitoteha u-zerameha
- 1910: Shriften
[edytuj] Bibliografia
- Cywia Lubetkin: Zagłada i powstanie, Warszawa 1999, ISBN 83-05130-41-X
