HMS Glowworm (1936)
Z Wikipedii
| HMS "Glowworm" (H92) | |
.jpg) |
|
| Historia | |
|---|---|
| Położenie stępki | 15 sierpnia 1934 |
| Wodowanie | 22 lipca 1935 |
| Oddanie do służby | 22 stycznia 1936 |
| Status okrętu | zatopiony |
| Stocznia | John I. Thornycroft and Company |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność | standardowa 1.340 ton pełna 1.980 ton |
| Długość | 98 m (332 stopy) |
| Szerokość | 10,05 m (33 stopy) |
| Zanurzenie | 3,78 m (12 stóp 5 cale) przy wyporności pełnej: 4,06 m (13 stóp 4 cale) |
| Napęd | turbiny Parsonsa, 2 śruby, 3 kotły, 34,000 hp (30 MW) |
| Prędkość | 36 węzłów (66,7 km/h) |
| Zasięg | 5.530 mil morskich przy prędkości 15 węzłów |
| Załoga | 145 oficerów i marynarzy |
| Uzbrojenie | 4 działa kal. 120 mm (4,7 cala) 6 działek Oerlikon kal. 20 mm 2x4 wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm (21 cali) 45 bomb głębinowych |
HMS "Glowworm" (H92) (ang. świetlik) brytyjski niszczyciel typu G z okresu II wojny światowej. Stępkę pod okręt położono 15 sierpnia 1934 w stoczni John I. Thornycroft and Company w Woolston, a ukończona jednostka została oddana do służby 22 stycznia 1936. Koszt budowy wyniósł 300 000 funtów. Do tego samego typu co "Glowworm" należał ORP "Garland" zbudowany jako HMS "Garland" (H37).
Spis treści |
[edytuj] Służba przedwojenna
Pierwsze zadania po włączeniu do służby wykonywał na Morzu Śródziemnym. W maju 1936 roku dołączył do 20th Destroyer Force. W sierpniu przeszedł do 1st Destroyer Force gdzie pozostawał do czerwca 1938 kiedy wrócił do Portsmouth, gdzie miał zostać przesunięty do rezerwy. Z powodu nadchodzącego zagrożenia wojną został przesunięty do służby czynnej i ponownie przekazany 1st Destroyer Force w lipcu 1938. Między innymi eskortował konwoje w czasie wojny domowej w Hiszpanii i czasie kryzysu monachijskiego. Uczestniczył w 2 kolizjach: pierwszej w czasie nocnych ćwiczeń z HMS "Grenade" - jego okrętem siostrzanym 16 maja 1939 w pobliżu Malty i ze szwedzkim statkiem "Rex" w lutym 1940. Obie kolizje zakończyły się poważnymi remontami. W pierwszym przypadku zniszczony był dziób - rozdarcie blach na szerokości przynajmniej 7 metrów na obu burtach.
22 lipca 1939 komandor podporucznik Gerard Broadmead Roope został dowódcą niszczyciela. Był oficerem kompetentnym, lubianym i szanowanym przez podwładnych. "Glowworm" został przekazany z Sił Śródziemnomorskich do Harwich w grudniu 1939. 5 kwietnia 1940 wyszedł z portu na sztormowe wody norweskie jako jeden z okrętów flotylli komandora Warburton-Lee eskortującej krążownik liniowy "Renown" i krążownik HMS "Birmingham", które miały za zadanie przechwycenie ewentualnych niemieckich sił inwazyjnych atakujących Norwegię.
6 kwietnia podczas osłaniania operacji minowania (Operacja Wilfrid) w pobliżu wybrzeza norweskiego stracił członka załogi zmytego za burtę. Po zezwoleniu udzielonym przez "Renowna" zawrócił aby szukać swojego załoganta. Po bezowocnym poszukiwaniu rozbitka Glowworm, 8 kwietnia płynąc nadal samotnie, zobaczył niszczyciela, który gdy zbliżył się do niego angielski niszczyciel zidentyfikował się jako okręt szwedzki. W rzeczywistości był to niemiecki niszczyciel "Bernd Von Arnim", który bardzo szybko otworzył ogień, na który "Glowworm" odpowiedział. Niestety inny niemiecki niszczciel, "Paul Jakobi", szybko przyszedł na ratunek swojemu towarzyszowi. Jednak niemieckie okręty (załadowane siłami inwazyjnymi) wycofały się i zniknęły w sztormowej pogodzie. Roppe ścigał dalej niemieckie okrety zgadując ze będą one chciały dołączyć do głównych sił inwazyjnych co da mu szansę poinformować o pozycji głównych sił niemieckich Admiralicję.
[edytuj] Walka z Hipperem
Po wyjściu z mgły "Glowworm" natknął się na niemiecką flotę inwazyjną prowadzoną przez krążownik "Admiral Hipper" podążającą do Trondheim w ramach Operacji "Weserübung". Pomimo beznadziejnie dużej przewagi sił niemieckich dowódca "Glowworma" komandor podporucznik Gerard Broadmead Roope zdecydował się nawiązać walkę z okrętami nieprzyjaciela. Okręt wszedł na pozycję z której wykonał atak torpedowy otrzymując w tym czasie kilka trafień z dział "Hippera" ale wszystkie wystrzelone torpedy chybiły, Roope podjął wówczas dramatyczną decyzję o staranowaniu nieprzyjacielskiego krążownika mając nadzieję poważnie go uszkodzić. W czasie "szarży" "Glowworma" na okręt niemiecki jeden z wystrzelonych przez "Hippera" pocisków trafił w maszt niszczyciela który padając na nadbudówki spowodował zwarcie w syrenie okrętowej, ostatnim chwilom okrętu aż do jego zatonięcia towarzyszył donośny głos syreny. Angielski niszczyciel uderzył "Hippera" w okolicach dziobu poważnie go uszkadzając. Niemiecki krążownik zbyt późno zdał sobie sprawę jakie zamiary ma mniejszy angielski okręt. Glowworm uderzył w sterburtę i rozdarł około 30 metrów pancerza uszkadzając jednocześnie boczną wyrzutnię torpedową, zabijając jednego załoganta niemieckiego i przebijając dwa zbiorniki na słodką wodę. Po kolizji płonący "Glowworm" dryfował przez kilka minut przy burcie "Hippera", po czym przewrócił się i zatonął (przybliżone koordynaty zatonięcia to 64°30' N i 6°30' E). Z całej załogi uratowano 31 osób. Niemiecki krążownik, mimo 500 ton wody w kadłubie, dopłynął do Trondheim.
[edytuj] Odznaczenie dowódcy niszczyciela
Dowodzący "Glowwormem" Roope został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Wiktorii, był to pierwszy Krzyż Wiktorii przyznany w czasie II wojny światowej. Wartym odnotowania faktem jest iż Roope otrzymał to odznaczenie także dzięki honorowej postawie dowódcy niemieckiego okrętu Hellmutha Heye'a który korzystając z pośrednictwa Międzynarodowego Czerwonego Krzyża napisał list do brytyjskiej admiralicji opisujący bohaterski akcje brytyjskiego okrętu i jego dowódcy.
