I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim
Z Wikipedii
| I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim | |
| Typ szkoły | liceum ogólnokształcące |
| Patron szkoły | Bolesław Chrobry |
| Data założenia | 1675 |
| Lokalizacja | Piotrków Trybunalski (Polska) |
| Dyrektor | Henryk Michalski |
| Adres | Aleja Kopernika 1 97-300 Piotrków Trybunalski (e-mail) |
| Telefon | 044 732 69 90 |
 |
|
 |
|
| Strona internetowa szkoły | |
I Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim – jedna z najstarszych szkół średnich w Polsce. Obecnie liceum z klasami o profilu matematycznym, informatycznym, przyrodniczo-ekologicznym, humanistycznym oraz ogólnym, z nauką języka angielskiego, niemieckiego i rosyjskiego (drugi język) oraz dodatkowo łaciny.
W szkole działają kółka przedmiotowe oraz kółko literackie, teatralne, ekologiczne, klub filmowy, klub młodych pisarzy i Szkolny Klub Europejski. W szkole jest planetarium, w którym odbywają się zajęcia z astronomii, a także muzeum szkoły.
Spis treści |
[edytuj] Historia
[edytuj] Tajne nauczanie w okresie II wojny światowej
Po zajęciu Piotrkowa przez wojska niemieckie 6 września 1939 roku zrazu zajęcia uruchomiono w pomieszczeniach II Gimnazjum żeńskiego, jednak wkrótce, 31 listopada Hans Frank na terenach Generalnego Gubernatorstwa ograniczył szkolnictwo do stopnia podstawowego i zawodowego. W gmachu Chrobrego początkowo mieściła się szkoła powszechna, jednak w 1940 roku ją zamknięto, a w budynku ulokowano szpital. Wyposażenie szkoły, poza częścią książek i najważniejszymi dokumentami, które udało się ukryć w pierwszych dniach wojny[1], zupełnie zniszczono.
Już w listopadzie 1939 roku Irena Kmiecik, łacinniczka z II Gimnazjum, i Mieczysław Meyer, nauczyciel chemii z Chrobrego, rozpoczęli organizację kompletów tajnego nauczania. Na kompletach realizowano pełny program nauczania szkoły średniej, ograniczono jedynie liczbę godzin języka polskiego i matematyki. Wg sprawozdania Mieczysława Meyera w okresie od listopada 1939 roku do 1945 roku wydano 286 matur, 360 małych matur[2], a liczba promowanych uczniów wynosiła 1337.
W czasie wojny zginęło wielu uczniów, nauczycieli i wychowanków Chrobrego – ich nazwiska upamiętnia tablica w korytarzu szkolnym.
[edytuj] Gimnazjum i liceum im. Bolesława Chrobrego w okresie powojennym
Wojska radzieckie wkroczyły do Piotrkowa w dniu 18 stycznia 1945 roku. Niemal natychmiast Mieczysław Meyer wraz innymi nauczycielami zaczął przygotowywać otwarcie na nowo szkoły. Chrobrego otwarto ponownie 27 lutego 1945 roku, a Mieczysław Meyer został mianowany jej dyrektorem.
W 1946 roku w Piotrkowie i okolicach miały miejsce aresztowania członków Konspiracyjnego Wojska Polskiego, w tym kilkunastu uczniów Chrobrego – często dawnych partyzantów bądź członków Szarych Szeregów. Jeden z nich, Leopold Wiaderek, zginął podczas zasadzki Urzędu Bezpieczeństwa. Inny, Roman Czajka, został skazany na 12 lat więzienia.
W maju 1949 roku kilkunastu harcerzy z Chrobrego, nie mogąc pogodzić się ze zmianami zachodzącymi w ZHP wymuszonymi przez ówczesnych władze partyjne i oświatowe, założyła konspiracyjną drużynę o nazwie "Tajna Organizacja Związku Harcerstwa Polskiego – Mała Dywersja". Działalność drużyny, oprócz samokształcenia, polegała głównie na malowaniu antykomunistycznych haseł, kolportażu drukowanych przez siebie ulotek i zrywaniu czerwonych flag. W listopadzie 1949 roku rozpoczęły się aresztowania jej członków. W procesie, który odbył się w 1951 roku w Łodzi, jeden z nich, Stanisław Karliński, został skazany na 6 lat więzienia, Jerzy Biesiadowski oraz Janusz Ilb na 5 lat, a Andrzej Mytkowicz na 3 lata więzienia. Wyroki zapadły za przynależność do organizacji mającej na celu "obalenie przemocą ustroju państwa polskiego".
W 1950 roku pozbawiono funkcji dyrektora i aresztowano Teofila Budzanowskiego ps. "Tum", powstańca warszawskiego, porucznika, zastępcę dowódcy odcinka Górny Czerniaków[3].
Od czasów powojennych w spisie maturzystów znajdują się pojedyncze imiona kobiece. Chrobry stał się znów szkołą męską w roku 1954. Od 1962 zaczęto przyjmować dziewczęta.
W październiku 1981 roku otwarto w Chrobrym planetarium, zbudowane przez nauczyciela fizyki i astronomii Zbigniewa Solarza. Było to pierwsze polskie szkolne planetarium.
16 października 1990 roku absolwenci i wychowankowie szkoły powołali stowarzyszenie, noszące nazwę Towarzystwo Wychowanków Gimnazjum i Liceum im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. Stowarzyszenie ma osobowość prawną, wydaje biuletyn popularyzujący historię i osiągnięcia szkoły.
W 1992 roku, z inicjatywy Zenona Bartczaka, powstało muzeum szkoły. Znajduje się w nim bogaty zbiór archiwaliów.
[edytuj] Dyrektorzy
- 1945: Mieczysław Meyer
- 1945-1947: Stanisław Nowosielski
- 1947-1950: Teofil Budzanowski
- 1950-1956: Stanisław Stolarski
- 1956-1959: Teofil Budzanowski (przywrócony na stanowisko)
- 1959-1964: Jan Nowak
- 1964-1966: Wiktor Pietrzykowski
- 1966-1970: Ryszard Koziński
- 1970-1992: Zenon Bartczak
- 1992-2007: Krzysztof Wiewióra
- 2007- :Henryk Michalski
[edytuj] Absolwenci i wychowankowie
Absolwentami i wychowankami szkoły, w całym okresie jej istnienia jako kolegium jezuickie i pijarskie, gimnazjum wojewódzkie i gubernialne, Gimnazjum im. Bolesława Chrobrego oraz Liceum im. Bolesława Chrobrego, byli m.in.:
- Andrzej Bańkowski (ur. 1931) – etymolog
- Władysław Biegański (1857-1917) – lekarz internista, działacz społeczny
- Stanisław Ciszewski (1865-1930) – etnograf
- Oskar Flatt (1822-1872) – regionalista
- Jan Adolf Hertz (1878-1943) – dramaturg, poeta, krytyk teatralny
- Jan Stanisław Jankowski (1882-1953) – działacz polityczny, Delegat Rządu na Kraj
- Stanisław Karpiński (1891-1982) – lotnik
- Stanisław Konarski (1700-1773) – pisarz, pedagog, publicysta, reformator szkolnictwa
- Ignacy Kozielewski (1882-1964) – współtwórca harcerstwa polskiego, pedagog
- Leopold Lewin (1910-1995) – poeta
- Anita Lipnicka (ur. 1975) – piosenkarka
- Wacław Aleksander Maciejowski (1793-1883) – historyk prawa, słowianoznawca
- Waldemar Matusewicz (1958) – b. marszałek województwa łódzkiego, b. prezydent Piotrkowa Trybunalskiego
- Antoni Maszewski (1908-1944) – lekkoatleta, reprezentant Polski na olimpiadzie w Berlinie w 1936 r., major WP, uczestnik walk o Tobruk i Monte Cassino
- Zdzisław Najder (ur. 1930) – były dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa
- Konrad Nałęcki (1919-1991) – reżyser filmowy, m.in. serialu Czterej pancerni i pies
- Leon Piotr Nencki (1848-1904) – lekarz, chemik, społecznik
- Wilhelm Marceli Nencki (1847-1901) – powstaniec styczniowy, lekarz, chemik, fizjolog
- Feliks Nowicki (1840-1920) – architekt
- Józef Orłowski (1819-1880) – architekt
- Józef Pawlikowski (1767-1826) – pisarz polityczny, uczestnik insurekcji kościuszkowskiej, sekretarz Tadeusza Kościuszki
- Feliks Przyłubski (1906-1983) – autor publikacji popularyzujących kulturę języka i podręczników, m.in. elementarzy Litery i Mam 6 lat
- Antoni Rajkiewicz (ur. 1922) – ekonomista, polityk
- Adolf Pawiński (1840-1896) – historyk
- Stanisław Rembek (1901-1985) – powieściopisarz
- Marian Renke (1930-1986) – dyplomata, prezes Polskiego Komitetu Olimpijskiego
- Konrad Rudnicki (ur. 1926) – astronom
- Władysław Sabowski (1837-1888) – pisarz, poeta
- Antoni Sikorski (1893-1987) – żołnierz, legionista, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej, dowódca obrony Sandomierza podczas kampanii wrześniowej, wielokrotnie odznaczany Krzyżem Virtuti Militari
- Stefan Wacław Sikorski (1905-1944) – społecznik, żołnierz i organizator Służby Zwycięstwu Polski i ZWZ na Lubelszczyźnie, major AK
- Zygmunt Słomiński (1879-1943) – inżynier budownictwa, prezydent Warszawy
- Kazimierz Stronczyński (1809-1896) – historyk, numizmatyk
- Henryk Struve (1840-1912) – filozof, profesor UW, członek PAU
- Filip Sulimierski (1843-1885) – geograf, tłumacz, wydawca "Wędrowca"
- Bogusław Wołoszański (ur. 1950) - dziennikarz i popularyzator historii
- Adam Wrzosek (1875-1965) – lekarz, patolog. Profesor UJ, UW, dziekan Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Poznańskiego
- Józef Życiński (ur. 1947) – arcybiskup metropolita lubelski
[edytuj] Źródła
- Zenon Bartczak Liceum Ogólnokształcące im. Bolesława Chrobrego w Piotrkowie Trybunalskim. Dzieje. Wychowankowie. Absolwenci. Biblioteka – Piotrków 800, Piotrków Tryb. 2005, ISBN 83-923148-0-8
Przypisy
- ↑ Dokumenty ukryto za ołtarzem w kościele jezuitów, książki przechowali uczniowie w domach.
- ↑ Małą maturą nazywano egzamin na koniec gimnazjum
- ↑ http://powstanie-warszawskie-1944.ac.pl/zgr_kryska.htm
