Ipekakuana prawdziwa
Z Wikipedii
Ipekakuana prawdziwa | |
Systematyka wg Reveala | |
Domena | jądrowce |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | naczyniowe |
Nadgromada | nasienne |
Gromada | okrytonasienne |
Klasa | Rosopsida |
Rząd | goryczkowce |
Rodzina | marzanowate |
Rodzaj | ipekakuana |
Gatunek | ipekakuana prawdziwa |
Nazwa systematyczna | |
Cephaelis ipecacuanha (Brot.) A.Rich. | |
Bull.Fac.Med.4:92,1818 | |
Synonimy | |
Cephaëlis ipecacuanha Ipecacuanha officinalis Arruda Psychotria ipecacuanha (Brot.) Stokes Uragoga ipecacuanha Baill.) |
|
Galeria zdjęć i grafik |
Ipekakuana prawdziwa (Cephaelis ipecacuanha (Brot.) A. Rich.), zwana też wymiotnicą prawdziwą - gatunek wiecznie zielonego półkrzewu należący do rodziny marzanowatych (Rubiaceae Juss.). Występuje w stanie dzikim w Ameryce Środkowej i Ameryce Południowej (wilgotne lasy tropikalne Panamy, Kolumbii i Brazylii).
[edytuj] Charakterystyka
- Pokrój
- Wiecznie zielony półkrzew wysokości 15-40 (60) cm. Pod ziemią roślina posiada cienkie, poziome, rozgałęzione kłącze z licznymi korzeniami o charakterystycznym kształcie.
- Łodyga
- Łodygi u nasady drewniejące, nagie lub krótko owłosione, z 3-6 (10) parami liści.
- Liście
- Liście są naprzeciwległe, z przylistkami, podługowate, zaostrzone, o brzegach falistych, w młodości silnie owłosione.
- Kwiaty
- Kwiatostany głowiaste, wierzchołkowe otoczone są okrywą z miękko owłosionych listeczków. Kwiaty drobne, o kielichu 5-ząbkowym, koronie lejkowatej, białej, z omszonym, w górę wydętym lejku. Pręcików 5, słupek 1 z dwoma znamionami. Kwitnienie w styczniu - marcu.
- Owoce
- Owocem jest mięsista, czarnofioletowa jagoda z dwoma żółtobiałymi nasionami.
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna: uprawiana jest w Ameryce Południowej, Kolumbii, na Cejlonie, Jawie, w Indiach, Indonezji, na Półwyspie Malajskim i w południowych Chinach.
- Roślina lecznicza:
- Surowiec zielarski: korzenie zawierają 2,5-3,5% alkaloidów, z których najważniejsze to emetyna i zbliżona do niej cefelina.
- Działanie: preparaty z korzenia ipekakuany (wyciąg, napar, nalewka, syrop, rzadziej proszek) w większych dawkach działają wymiotnie, natomiast w małych wzmagają czynność wydzielniczą w oskrzelach i działają wykrztuśnie. Należą do skutecznych w przypadkach czerwonki amebowej i motylicy wątrobowej; mają także właściwości antyseptyczne i tamują krwawienie.