Józef Prądzyński (duchowny)
Z Wikipedii
Józef Prądzyński (ur. 1877, zm. 1942) – ksiądz prałat, senator RP, organizator życia społeczno-gospodarczego i katolickiego w Wielkopolsce, współzałożyciel w 1939 r. konspiracyjnej organizacji "Ojczyzna". Filister hc i duszpasterz Korporacji Studentów Uniwerytetu Poznańskiego Baltia.
Święcenia kapłańskie otrzymał w 1901 r. Związał się z Ligą Narodową. W latach 1912-1917 sprawował posługę duszpasterską w Gnieźnie. Zasiadał wówczas w kierownictwie dziennika "Lech" i był współredaktorem tygodnika "Wiadomości Parafialne". Aktywnie działał na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości. Był członkiem Naczelnej Rady Ludowej w Poznaniu, w której odpowiadał za Wydział Prasy i Propagandy. Podczas powstania wielkopolskiego został mianowany dziekanem generalnym wojsk powstańczych. W latach 1917-1925 był sekretarzem generalnym Związku Kapłanów "Unitas", a od 1925 r. jego prezesem. Był redaktorem organu prasowego Związku pt. "Wiadomości dla Duchowieństwa". Opracował statut dla powstałej na zjeździe episkopatu 26-30 sierpnia 1919 r. w Gnieźnie Ligi Katolickiej, a od 1922 r. był jej sekretarzem generalnym. Od 1927 r. sprawował funkcję prezesa Związku Młodzieży Polskiej. Był duszpasterzem akademickim Uniwersytetu Poznańskiego. Po klęsce w wojnie obronnej 1939 r., w październiku tego roku współtworzył w Poznaniu wraz z Kiryłem Sosnowskim i hrabią Adolfem Bnińskim konspiracyjną organizację o charakterze narodowym "Ojczyzna". Aresztowany 3 maja 1941 r. przez gestapo, został osadzony w Forcie VIII w Poznaniu, a następnie w obozie koncentracyjnym w Dachau, gdzie zginął w 1942 r. Pośmiertnie otrzymał krzyż Virtuti Militari.