Język tahitański
Z Wikipedii
| Reo Tahiti | |
| Obszar | Polinezja Francuska |
| Liczba mówiących | ok. 120 tys. |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki austronezyjskie Języki oceaniczne Języki polinezyjskie Język tahitański |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | Polinezja Francuska (z wyjątkiem Markizów) |
| Kody języka | |
| ISO 639-1 | ty |
| ISO 639-2 | tah |
| ISO/FDIS 639-3 | tah |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata | |
Język tahitański (tahiti) - język z grupy języków polinezyjskich, używany przez około 120 tys. mówiących, głównie na wyspach Polinezji Francuskiej (z wyjątkiem archipelagu Markizów), gdzie ma status języka urzędowego (obok języka francuskiego). Najbliżej spokrewniony z językiem rarotongańskim, wykazuje też spore podobieństwo do języka hawajskiego. Zapisywany alfabetem łacińskim.
balijski • banjumasański • cebuański • fidżyjski • hawajski • iloko • indonezyjski • jawajski • kawi • kiribati • malajski • malgaski • maoryski • markiski • marszalski • motu • nauruański • niue • palau • pampango • rapanui • rotumański • samoański • sundajski • tagalog • tahitański • tetum • tokelau • tonga • tubu • tuvalu
