Język kiribati
Z Wikipedii
| Taetae ni kiribati | |
| Obszar | Kiribati oraz Fidżi, Nauru i Wysp Cooka, a także mniejszości narodowe w USA i Tokelau. |
| Liczba mówiących | 67.000-70.000 |
| Ranking | poza rankingiem |
| Klasyfikacja genetyczna | Języki austronezyjskie *Języki oceaniczne **Języki mikronezyjskie ***Język kiribati |
| Pismo | łaciński |
| Status oficjalny | |
| Język urzędowy | Kiribati |
| Regulowany przez | Kiribati Language Board |
| ISO 639-2 | gil |
| ISO/FDIS 639-3 | gil |
| SIL | GLB |
| W Wikipedii | |
| Zobacz też: język, języki świata
|
|
Język kiribati (wymawiane kiribas, inna nazwa: język gilbertański) - język mikronezyjski (z grupy języków oceanicznych), używany przez ok. 67-70 tys. mieszkańców wysp Kiribati oraz Fidżi, Nauru i Wysp Cooka, a także mniejszości narodowe w USA i Tokelau.
Wyróżnia się w nim dwa główne dialekty, północny i południowy, a także kilka drobniejszych gwar lokalnych, m.in.: Tarawa.
Język kiribati zapisywany jest alfabetem łacińskim, dostosowanym do dźwięków tego języka. Posiada 13 liter.
[edytuj] Alfabet kiribati
a b e i k m n ng o r t u w
Wszystkie dźwięki wymawiane jak w j.polskim, z wyjątkiem:
- t - jak s, /s/
- w - jak ł, /w/
balijski • banjumasański • cebuański • fidżyjski • hawajski • iloko • indonezyjski • jawajski • kawi • kiribati • malajski • malgaski • maoryski • markiski • marszalski • motu • nauruański • niue • palau • pampango • rapanui • rotumański • samoański • sundajski • tagalog • tahitański • tetum • tokelau • tonga • tubu • tuvalu
