Języki bałtosłowiańskie
Z Wikipedii
Języki bałtosłowiańskie - hipotetyczna podrodzina językowa w obrębie języków indoeuropejskich, obejmująca języki bałtyckie i języki słowiańskie. Posługuje się nimi ponad 300 mln osób.
[edytuj] Klasyfikacja języków bałtosłowiańskich
- języki indoeuropejskie
- języki bałtosłowiańskie
- języki bałtyckie (ok. 5,7 mln)
- języki słowiańskie (ok. 317 mln)
- języki zachodniosłowiańskie (ok. 56 mln)
- języki połabskie †
- języki pomorskie (ok. 200 tys)
- polski (ok. 42,5 mln)
- języki łużyckie ((ok. 70 tys)
- dolnołużycki (ok. 15 tys)
- górnołużycki (ok. 55 tys)
- czeski (ok. 10 mln)
- słowacki (ok. 5 mln)
- języki południowosłowiańskie (ok. 28 mln)
- staro-cerkiewno-słowiański (starosłowiański) †
- cerkiewnosłowiański †*
- słoweński (ok. 2 mln)
- serbski i chorwacki (serbsko-chorwacki) (ok. 16 mln)
- macedoński (ok. 1,8 mln)
- bułgarski (ok. 8,5 mln)
- języki wschodniosłowiańskie (ok. 210 mln)
- Krywiczów †
- staroruski †
- starobiałoruski †
- białoruski (ok. 10 mln)
- rosyjski (ok. 160 mln)
- ukraiński (ok. 40 mln)
- języki zachodniosłowiańskie (ok. 56 mln)
- języki bałtosłowiańskie
Oznaczenia:
† - język wymarły lub dawne stadium historyczne języka dzisiejszego
†* - język dawny, ale zachowany tradycyjnie w liturgii, tekstach religijnych, filozoficznych lub naukowych
