Jacques Santini
Z Wikipedii
Jacques Santini (ur. 25 kwietnia 1952 w Delle), francuski piłkarz i trener piłkarski. Jako pierwszy w historii szkoleniowiec wywalczył z Olympique Lyon tytuł mistrza Francji. W latach 2002-2004 był selekcjonerem reprezentacji Francji, z którą dotarł do ćwierćfinału Mistrzostw Europy 2004. Do niedawna był szkoleniowcem AJ Auxerre.
Spis treści |
[edytuj] Kariera piłkarska
Santini był przez dwanaście lat zawodnikiem AS Saint-Étienne (najczęśniej grał na lewej pomocy), w czasie, kiedy Les Verts, prowadzone przez Roberta Herbina odnosiły swoje największe sukcesy w historii. Ukoronowaniem długoletniej kariery piłkarskiej w Saint-Étienne był finał Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych w sezonie 1975-76, przegrany 0:1 z Bayernem Monachium. Mimo iż Santini był podstawowym zawodnikiem klubu, to nigdy tak naprawdę nie wzniósł się ponad wyżyny ligowego piłkarstwa, stąd zapewne brak występów w pierwszej reprezentacji. W 1981 przeniósł się do Montpellier HSC, a po dwóch sezonach – do CA Lisieux, w którym, po zakończeniu w wieku trzydziestu trzech lat kariery piłkarskiej, rozpoczął pracę szkoleniową.
- 1969-81 – AS Saint-Étienne
- 1981-83 – Montpellier HSC
- 1983-85 – CA Lisieux
[edytuj] Sukcesy piłkarskie
- mistrzostwo Francji 1974, 1975, 1976 i 1981, Puchar Francji 1975 i 1977, finał Pucharu Francji 1981 oraz finał Pucharu Europejskich Mistrzów Krajowych 1976 z Saint-Étienne
[edytuj] Kariera szkoleniowa
Od 1985 przez dziesięć lat, bez większych sukcesów pracował w pierwszej lidze lub na jej obrzeżach.
W 1996 roku został dyrektorem technicznym Olympique Lyon. W ciągu czterech sezonów dał się poznać jako sprawny organizator i miał swój duży udział w zbudowaniu stabilności finansowej i sportowej klubu, który obecnie jest jednym z wyróżniających się zespołów w Europie. Po rezygnacji Bernarda Lacombe'a w 2000 roku sam zasiadł na ławce trenerskiej i najpierw triumfował w rozgrywkach o Puchar Ligi oraz minimalnie przegrał ligową batalię z FC Nantes, aż wreszcie w 2002 roku zdobył pierwsze w historii Olympique mistrzostwo Francji. Efektywna praca w Lyonie stała się przepustką do przejęcia od Rogera Lemerre'a sterów reprezentacji narodowej.
Głównym zadaniem Santiniego było odmłodzenie kadry i poprzez udany występ na Euro 2004 zmazanie plamy po komprominacji z Mundialu 2002. Po zwycięskich eliminacjach do mistrzostw Europy, selekcjoner naraził się kibicom i działaczom Francuskiego Związku Piłkarskiego, mówiąc, że podpisał już wstępny kontrakt z Tottenhamem Hotspur, do którego odejdzie tuż po turnieju. Odtąd w prasie francuskiej zaczęły pojawiać się komentarze, że Santini traktuje pracę z reprezentacją jako sezonowy zarobek. Jednak już po pierwszym meczu mistrzostw wszelka krytyka ucichła – Francja w niebywałych okolicznościach (do '91 minuty przegrywała 0:1) wygrała z Anglią. Sukces był tym większy, że w kadrze Santiniego wciąż grali najbardziej doświadczeni zawodnicy (Barthez, Thuram, Lizarazu, Desailly, Vieira i Zidane), a szkielet drużyny, wbrew wcześniejszym zapowiedziom trenera, od czasu japońsko-koreańskiego Mundialu pozostał właściwie nienaruszony. Francuzi po remisie (2:2) z Chorwacją i zwycięstwie 3:1 nad Szwajcarią zakończyli rozgrywki grupowe na pierwszym miejscu. W ćwierćfinale po słabym meczu ulegli niespodziewanie Grecji. W kraju ponownie rozpętała się wielka medialna krytyka reprezentacji i jej trenera, z którym szefowie związku w lipcu 2004 roku rozstali się bez żalu.
Santini przeniósł się do Londynu, ale już po dwunastu kolejkach podał się do dymisji.
Od połowy 2005 roku, po zakończeniu ponad czterdziestoletniej kadencji Guy Roux, był szkoleniowcem AJ Auxerre. Po tym jak zespół zajął w lidze szóste miejsce i nie awansował do europejskich pucharów, Santini został zdymisjonowany.
- 1983-85 – CA Lisieux, grający trener
- 1985-89 – Toulouse FC
- 1989-92 – Lille OSC
- 1992-94 – AS Saint-Étienne
- 1994-95 – FC Sochaux
- 1996-00 – Olympique Lyon, dyrektor techniczny
- 2000-02 – Olympique Lyon
- 2002-04 – reprezentacja Francji
- 2004-05 – Tottenham Hotspur
- 2005-06 – AJ Auxerre
[edytuj] Sukcesy szkoleniowe
- mistrzostwo Francji 2002, wicemistrzostwo Francji 2001 i Puchar Ligi 2001 z Olympique Lyon
- Puchar Konfederacji 2003 oraz ćwierćfinał Euro 2004 z reprezentacją
poprzednik: Bernard Lacombe |
Trener Olympique Lyon w latach 2000-2002 |
następca: Paul Le Guen |
Georges Verniet i Henri Guerin • Henri Guerin • Jean Snella i José Arribas • Just Fontaine • Louis Dugauquez • Georges Boulogne • Stefan Kovács • Michel Hidalgo • Henri Michel • Michel Platini • Gérard Houllier • Aimé Jacquet • Roger Lemerre • Jacques Santini • Raymond Domenech
1 Landreau • 2 Boumsong • 3 Lizarazu • 4 Vieira • 5 Gallas • 6 Makélélé • 7 Pirès • 8 Desailly • 9 Saha • 10 Zidane • 11 Wiltord • 12 Henry • 13 Silvestre • 14 Rothen • 15 Thuram • 16 Barthez • 17 Dacourt • 18 Pedretti • 19 Sagnol • 20 Trézéguet • 21 Marlet • 22 Govou • 23 Coupet • trener: Santini