Michel Platini

Z Wikipedii

Michel Platini (z lewej) i premier Francji Lionel Jospin, 25 listopada 1997.

Michel François Platini (ur. 21 czerwca 1955 w Jœuf) - francuski piłkarz, trener i działacz sportowy włoskiego pochodzenia. Uważany za jednego z najlepszych i najbardziej wszechstronnych piłkarzy w historii. Był zawodnikiem m.in. AS Nancy, AS Saint-Etienne oraz przez pięć lat Juventusu Turyn, z którym w tym czasie zdobył dwa mistrzostwa Włoch, Puchar Mistrzów, Puchar UEFA i Puchar Interkontynentalny oraz - indywidualnie - trzykrotnie Złotą Piłkę dla najlepszego piłkarza Europy. Z reprezentacją Francji, w której barwach rozegrał 72 mecze, brał udział w trzech turniejach o mistrzostwo świata oraz - w 1984 roku - triumfował w mistrzostwach Europy (został także królem strzelców tej imprezy). W latach 1988-1992 był selekcjonerem drużyny narodowej. Od połowy lat 90. zasiada we władzach UEFA. Od 26 stycznia 2007 roku jest prezydentem tej organizacji.

[edytuj] Kariera piłkarska

Piłkarską karierę zaczynał w lokalnych klubach Quiestede i Jœuf. Przełomem w jego karierze było przejście w wieku osiemnastu lat do AS Nancy, z którym w 1978 roku zdobył swoje pierwsze cenne trofeum – Puchar kraju. Rok później grał już w AS Saint-Etienne, który na początku lat 80., także dzięki Platiniemu, odnosił swoje największe sukcesy. To z Saint-Etienne Michel wywalczył swój jedyny tytuł mistrza Francji (w 1981 roku).

Po udanym Mundialu 1982 (Francja przegrała w meczu o trzecie miejsce z Polską) o Platiniego upomniał się Juventus Turyn, przeżywający wówczas pod wodzą Giovanniego Trapattoniego okres piłkarskiego rozkwitu. Przez kolejnych pięć lat (w tym trzy wraz z Polakiem Zbigniewem Bońkiem) stanowił o ofensywnym obliczu drużyny, z którą zdobył wszystkie najważniejsze europejskie trofea. W połowie lat 80. był liderem reprezentacji Francji, która w 1984 roku wywalczyła swój pierwszy tytuł mistrza Europy. Platini zakończył swoją piłkarską karierę w 1987 roku, w wieku trzydziestu dwóch lat.

• 1963-65 – US Quiestede
• 1966-72 – AS Jœuf
• 1973-79 – AS Nancy
• 1979-82 – AS Saint-Etienne
• 1982-87 – Juventus Turyn

p • d • e

Skład reprezentacji Francji na Mundialu 1978

1 Baratelli  •  2 Battiston  •  3 Bossis  •  4 Janvion  •  5 Bracci  •  6 Lopez  •  7 Rio  •  8 Trésor  •  9 Bathenay  •  10 Guillou •  11 Michel  •  12 Papi  •  13 Petit  •  14 Berdoll  •  15 Platini  •  16 Dalger  •  17 Lacombe  •  18 Rocheteau  •  19 Six  •  20 Rouyer  •  21 Bertrand‑Demanes  •  22 Dropsy  •  trener: Hidalgo

 

p • d • e

Skład reprezentacji Francji na Mundialu 1982

1 Baratelli  •  2 Amoros  •  3 Battiston  •  4 Bossis  •  5 Janvion  •  6 Lopez  •  7 Mahut  •  8 Trésor  •  9 Genghini  •  10 Platini •  11 Girard  •  12 Giresse  •  13 Larios  •  14 Tigana  •  15 Bellone  •  16 Couriol  •  17 Lacombe  •  18 Rocheteau  •  19 Six  •  20 Soler  •  21 Castaneda  •  22 Ettori  •  trener: Hidalgo

 

p • d • e

Skład reprezentacji Francji na Euro 1984

1 Bats  •  2 Amoros  •  3 Domergue  •  4 Bossis  •  5 Battiston  •  6 Fernandez  •  7 Ferreri  •  8 Bravo  •  9 Genghini  •  10 Platini  •  11 Bellone  •  12 Giresse  •  13 Six  •  14 Tigana  •  15 Le Roux  •  16 Rocheteau  •  17 Lacombe  •  18 Tusseau  •  19 Bergeroo  •  20 Rust •  Trener: Hidalgo

O występie Francuzów na Mistrzostwach Europy 1984 czytaj tutaj.

 

p • d • e

Skład reprezentacji Francji na Mundialu 1986

1 Bats  •  2 Amoros  •  3 Ayache  •  4 Battiston  •  5 Bibard  •  6 Bossis  •  7 Le Roux  •  8 Tusseau  •  9 Fernandez  •  10 Platini  •  11 Ferreri  •  12 Giresse  •  13 Genghini  •  14 Tigana  •  15 Vercruysse  •  16 Bellone  •  17 Papin  •  18 Rocheteau  •  19 Stopyra  •  20 Xuereb  •  21 Bergeroo  •  22 Rust  •  trener: Michel

O występie Francuzów na mistrzostwach świata 1986 czytaj tutaj.

 

[edytuj] Sukcesy piłkarskie

• Puchar Francji 1978 z AS Nancy
• mistrzostwo Francji 1981, finał Pucharu Francji 1981 i 1982 z AS Saint-Etienne
• mistrzostwo Włoch 1984 i 1986, Puchar Włoch 1983, Puchar Mistrzów 1983, Puchar Zdobywców Pucharów 1984, Superpuchar Europy 1984 i 1985 oraz Puchar Interkontynentalny 1985 z Juventusem

• Trzykrotny król strzelców Serie A – w 1983, 1984 i 1985
• Trzykrotny zdobywca Złotej Piłki magazynu France Football – w 1983, 1984 i 1985

W reprezentacji Francji rozegrał 72 mecze (49 jako kapitan) i strzelił 41 goli – mistrzostwo Europy 1984 oraz starty w Mistrzostwach Świata 1978 (faza grupowa), 1982 (IV miejsce) i 1986 (III miejsce).

Za wybitne osiągnięcia sportowe w 1985 roku został odznaczony przez prezydenta Francji Legią Honorową.

[edytuj] Kariera szkoleniowa

Pod koniec 1988 roku przejął od Henriego Michela stery reprezentacji. Kariera selekcjonera, trwająca cztery lata, przyniosła Platiniemu wiele rozczarowań, z których największe – słaby występ na Euro 1992 – na dobre zniechęciło go do pracy szkoleniowej.

p • d • e

Skład reprezentacji Francji na Euro 1992

1 Martini •  2 Amoros •  3 Silvestre •  4 Petit  •  5 Blanc •  6 Casoni •  7 Deschamps •  8 Sauzée •  9 Papin •  10 Fernandez •  11 Perez •  12 Cocard •  13 Boli •  14 Durand •  15 Divert •  16 Vahirua •  17 Garde •  18 Cantona •  19 Rousset •  20 Angloma •  trener: Platini

 

p • d • e

Selekcjonerzy reprezentacji Francji

Georges Verniet i Henri Guerin • Henri Guerin • Jean Snella i José Arribas • Just Fontaine • Louis Dugauquez • Georges Boulogne • Stefan Kovács • Michel Hidalgo • Henri Michel • Michel Platini • Gérard Houllier • Aimé Jacquet • Roger Lemerre • Jacques Santini • Raymond Domenech

 

[edytuj] Kariera działacza piłkarskiego

Od połowy lat 90. jest prominentnym działaczem UEFA. W latach 1993-1998 był szefem komitetu organizacyjnego mistrzostw świata. W 2005 roku ogłosił, że w następnym wyborach będzie ubiegał się o funkcję szefa tej organizacji. 26 stycznia 2007 roku na XXXI zjeździe UEFA został wybrany na prezydenta. Zastąpił Szweda Lennarta Johanssona.

Zobacz galerię na Wikimedia Commons:
Michel Platini