Jan Bielawski

Z Wikipedii

Jan Bielawski pseudonim Mikita - (ur. 1889 w Radomsku zm. 1915)

Brał czynny udział w rewolucji 1905 roku jako członek Organizacji Bojowej PPS, a potem Oddziału Centralnego, uczestnicząc w wielu akcjach bojowych. Był aresztowany przez Ochranę, ale z powodu braku dowodów został zwolniony. Po upadku rewolucji zmuszony był do emigracji z zaboru rosyjskiego do Cesarstwa Austro-Węgierskiego. Przebywał we Lwowie, Krakowie, Wiedniu i Budapeszcie pracując jako monter elektromechanik. Pogłębiał swoją wiedzę przygotowując się do walki dla Polskiej Partii Socjalistycznej prowadząc akcję propagandową wśród robotników polskich na obczyźnie. W przeddzień wybuchu wojny został skierowany przez władze PPS do prowadzenia akcji konspiracyjnej w Zagłębiu Dąbrowskim.

W sierpniu 1914 r. zorganizował mobilizację wśród swoich współpracowników i zameldował się w Komendzie Legionów. Został przydzielony do "oddziału beków" porucznika Tomasza Arciszewskiego przeznaczonego do prac wywiadowczo-konspiracyjnych. Wraz z Tomaszem Arciszewskim i Józefem Kobiałko został odkomenderowany na początku listopada 1914 r.do tworzenia Oddziału Lotnego Wojsk Polskich do Warszawy. Po utworzeniu Oddziału i jego zaprzysiężeniu przez Tadeusza Żulińskiego pierwszym komendantem został Jan Bielawski.

Po nieudanej akcji w lutym 1915 roku w Lubartowie Jan Bielawski odszedł z Oddziału. Nieznany jest jego dalszy los. Istnieje wersja że został wysłany do Legionu Puławskiego w celu zbuntowania go i przejścia na stronę Józefa Piłsudskiego. Gdzie został pojmany i rozstrzelany.

[edytuj] Literatura

• Brzozowski Władysław, "Niepodległość" Tom 19: 1939, 3 " Oddział Lotny Wojsk Polskich".
• Leinwand Artur "Pogotowie Bojowe i Milicja Ludowa w Polsce 1917-1919", Książka i Wiedza, Warszawa 1972.

To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli możesz, rozbuduj go.