Jan Piwowarczyk

Z Wikipedii

Jan Piwowarczyk (ur. 29 stycznia 1889 Brzeźnica, zm. 29 grudnia 1959 Kraków) - kapłan katolicki, doktor teologii, prałat. W 1907 po zdaniu matury rozpoczął naukę w Arcybiskupim Seminarium Duchownym w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 2 lipca 1911 z rąk biskupa Anatola Nowaka w katedrze na Wawelu. W latach 1912- 1916 był wikarym w Podgórzu. Następnie był wikariuszem w parafii w Krakowie św. Szczepana. 8 września 1939 mianowany rektorem Wyższego Seminarium Duchownego Archidiecezji Krakowskiej. Funkcję tę pełnił do roku 1945. Jako rektor czasów wojny był człowiekiem obdarzonym ogromnym wyczuciem sytuacji. Był zmuszony w związku z rekwizycją Gestapo przenieść seminarium do Domu Katolickiego- dziś Filharmonia Krakowska i Pałacu Arcybiskupiego. Dbał o wysoki poziom nauki. Od 27 października 1942 do 8 stycznia 1943 był więziony w więzieniu Montelupich. Po aresztowaniu profesorów UJ zorganizował nowe grono wykładowców. W 1942 przyjął do seminarium Karola Wojtyłę. Był założycielem Tygodnika Powszechnego Tygodnik Powszechny i faktycznie przez pierwsze lata nim kierował, chociaż oficjalnie pełnił tylko funkcję asystenta kościelnego. Był także proboszczem parafii św. Floriana w Krakowie. Pochowany na Cmentarzu Rakowickim w grobowcu kapituły.

W roku 1936 w artykule w "Głosie Narodu", którego był redaktorem naczelnym, pisał m.in.: Widzimy jasno, że hitleryzm miał i ma powody do zdecydowanego wystąpienia przeciwko żydom. Nie pochwalając jego barbarzyńskich metod, uznajemy cel jego walki za słuszny, co było przejawem istniejącego w okresie międzywojennym jawnego antysemityzmu w Polsce, zwłaszcza wśród kleru.

Jan Paweł II po latach tak wspominał osobę ks. Piwowarczyka w swojej książce "Dar i Tajemnica": Jesienią roku 1942 powziąłem ostateczną decyzję wstąpienia do Krakowskiego Seminarium Duchownego, które działało w konspiracji. Przyjął mnie ks. Rektor Jan Piwowarczyk. Fakt ten miał jednak pozostać w najściślejszej tajemnicy, nawet wobec osób najbliższych. Rozpocząłem studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, który także działał w konspiracji, pracując nadal fizycznie jako robotnik w Solvayu.