Jan z Lublina

Z Wikipedii

Jan z Lublina (XVI wiek) - organista i kompozytor epoki renesansu, twórca tabulatury organowej (1537-1548) - Tabulatura Ioannis de Lyublyn Canonic[orum] Reg[u]lariu[m] de Crasnyk 1540, zawierającej liczne utwory przeznaczone do grania na organach oraz wszystkich innych rodzajach instrumentów klawiszowych (klawesyn, klawikord, szpinet, pozytyw, regał i ich liczne odmiany): kompozycje religijne, takie jak grane części mszy; intawolacje (transkrypcje na instrument klawiszowy) utworów wokalnych znanych ówczesnych kompozytorów niemieckich, francuskich, włoskich; utwory instrumentalne, m.in. preludia organowe oraz opracowania świeckich pieśni i tańców.

Działał w Kraśniku, być może był członkiem zakonu kanoników regularnych laterańskich. Bliższe wiadomości o jego życiu i działalności są nieznane. W wielu krajach zaczęły się wówczas ukazywać zbiory nutowe zawierające tańce o tytułach: Taniec polski, Chorea polonica, Polnischer Tanz czy Balletto polacco. Tabulatura Jana z Lublina znajdowała się niegdyś w Kraśniku, po jej zniknięciu odnalazła się ponownie w Krakowie. Jest jedną z najwcześniejszych oraz najbardziej obszernych (ponad 350 kompozycji) tabulatur na świecie.