Jedwabny szlak
Z Wikipedii
Jedwabny szlak - dawna droga handlowa łącząca Chiny z Europą i Bliskim Wschodem. Szlak miał długość ok. 12 tys. km i był wykorzystywany od III wieku p.n.e. do XVII wieku n.e. na skutek odkrycia drogi morskiej do Chin (ok 1650r.). Znaczenie szlaku zmalało w VI wieku n.e., kiedy to częściowo utracił znaczenie ze względu na napływ ludów tureckich do Azji Środkowej.
Jedwabny szlak prowadził z Xi'an, dawnej stolicy Chin, przez dolinę rzeki Tarym, wzdłuż północnego skraju pustyni Takla Makan, Samarkandę, Bucharę i Taszkent do Morza Kaspijskiego, następnie przez Turcję do Morza Czarnego. Istniała też tzw. droga południowa – przez południowy skraj pustyni Takla Makan, Pamir, Baktrię, Indie i Syrię. Często uważano, że jedwabny szlak jest darem bogów. W drugiej połowie lat siedemdziesiątych XX wieku, ekipa japońskiej telewizji NHK przebyła cały szlak tworząc na bazie własnych doświadczeń serię filmów dokumentalnych o takim samym tytule. Muzykę do tego serialu skomponował Kitaro.
Towary:
- ze wschodu
- na wschód
- złoto
- perfumy
- wyroby jubilerskie
- winogrona
- rośliny uprawne
[edytuj] Zobacz też
