John Stewart Bell
Z Wikipedii
John Stewart Bell (ur. 28 czerwca 1928 w Belfaście - zm. 1 października 1990 tamże) — północnoirlandzki fizyk teoretyk. Znany z wielu prac dotyczących mechaniki kwantowej.
W 1948 roku ukończył studia w zakresie fizyki eksperymentalnej na Queen's University Belfast. Stopień doktora zdobył w Birmingham, gdzie specjalizował się w fizyce nuklearnej i kwantowej teorii pola. Po kilku latach podjął pracę w CERN w Genewie, pracował tam do 1963. Rok później, w 1964 roku opublikował pracę, dotyczącą paradoksu EPR (patrz twierdzenie Bella) wykazującą sprzeczność pomiędzy mechaniką kwantową, a jakąkolwiek teorią klasyczną zgodną z teorią względności. Jest to, obok zasady nieoznaczoności Heisenberga, najbardziej podstawowe odkrycie dotyczące interpretacji mechaniki kwantowej. Stanowi ono obecnie jeden z fundamentów kwantowej teorii informacji.
[edytuj] Literatura:
- John Bell, On the Einstein Podolsky Rosen paradox, Physics 1, pp.195-200 (1964)
- John S. Bell, Beables for Quantum Field Theory w tomie Quantum Implications, Edited by B.J.Hiley and David F.Peat, London 1994
- John S. Bell on the Foundations of Quantum Mechanics, World Scientific Publishing Co Ltd, 2001, ISBN 981-02-4688-9
- John S. Bell On wave packet reduction in the Coleman-Hepp model.j, Helvetica Physica Acta t. 48 nr 1 str. 93-98
