Jules Cambon
Z Wikipedii
Jules Cambon (ur. 5 kwietnia 1845 w Paryżu, zm. 19 września 1935 w Vevey, Szwajcaria), dyplomata francuski, gubernator Algierii. Brat Pierre'a Paula.
Z wykształcenia adwokat. W wojnie francusko-pruskiej 1870-1871 był kapitanem gwardii ruchomej. Po wojnie wstąpił do administracji państwowej, w 1879 został głównym sekretarzem prefektury policji w Algierii, a w 1891 gubernatorem Algierii. W 1897 został mianowany ambasadorem Francji w Stanach Zjednoczonych, od 1901 w Madrycie, w latach (1907—1914) w Berlinie . W sierpniu 1898 po wojnie amerykańsko-hiszpańskiej na prośbę rządu hiszpańskiego prowadził negocjację pokojowe pomiędzy stronami konfliktu. W roku 1915 został sekretarzem generalnym ministerstwa spraw zagranicznych. Od roku 1917 był doradcą Clemenceau przy rokowaniach francusko-amerykańskich. W roku 1918 powołany na Conseiller des affaires d'Alsace-Lorraine.
Był przewodniczącym komisji do spraw polskich na konferencji pokojowej w Paryżu w 1919. Dążył do przyłączenia do Polski Górnego Śląska i Gdańska ( bez głosowania ludności ). Od 1920 przewodniczący konferencji ambasadorów.
Od 1918 był członkiem Akademii Francuskiej. Został odznaczony m.in. Krzyżem Wielkim Legii Honorowej.
