Kazimierz Rafał Chłapowski
Z Wikipedii
Kazimierz Rafał Chłapowski (ur. 6 stycznia 1872 w Kopaszewie koło Poznania, zm. 26 sierpnia 1923 w Poznaniu), polski działacz polityczny, urzędnik, poseł na Sejm.
Był synem Kazimierza (działacza społecznego) i Anny z Chłapowskich, bratem Mieczysława, bratem stryjecznym Alfreda. Ukończył gimnazjum w Chyrowie, następnie studiował prawo w Wiedniu, Paryżu i na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1894-1895 odbył służbę wojskową w armii austriackiej (jako podporucznik). Pracował jako urzędnik w Namiestnictwie Kolejowym we Lwowie, później w starostwie w Białej i Samborze; był starostą w Przeworsku (1913-1918) i Białej (1918-1919). W 1919 pełnił funkcję inspektora administracyjnego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych na obszar byłego Królestwa Kongresowego. Służył w Wojsku Polskim w czasie wojny z Rosją (jako referent prasowy w Inspektoracie Okręgowym Armii Ochotniczej Poznań i oficer łącznikowy Inspektoratu z władzami cywilnymi). Od 1920 prowadził majątek ziemski w powiecie Grodzisk. Kierował Poznańską Spółką Okowicianą.
W 1922 został wybrany na posła w Rzeszowie. W Sejmie był członkiem komisji administracyjnej i komisji prawniczej, zmarł w trakcie kadencji.
Źródła:
- Małgorzata Smogorzewska, Posłowie i senatorowie Rzeczypospolitej Polskiej 1919-1939. Słownik biograficzny, tom I: A-D, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 1998
