Komprachcice
Z Wikipedii
Współrzędne: 50°38'09" N 17°49'24" E
Komprachcice | |||
|
|||
Województwo | opolskie | ||
Powiat | opolski | ||
Gmina | Komprachcice | ||
Sołtys | Anna Koszyk | ||
Położenie | 50° 38' 09'' N 17° 49' 24'' E |
||
Liczba mieszkańców (2006) • liczba ludności |
2900 |
||
Strefa numeracyjna (do 2005) |
77 | ||
Kod pocztowy | 46-070 | ||
Położenie na mapie Polski
|
Komprachcice – (niem. Comprachtschütz, Gumpertsdorf, łac. Villa Gumperti) wieś w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie opolskim. Jest siedzibą gminy Komprachcice.
Kościół parafialny z lat 30. XX wieku, wcześniejszy drewniany przeniesiony do sąsiedniej miejscowości Ochodze, zabytkowe nagrobki na cmentarzu przykościelnym i parafialnym.
Dojazd autobusami miejskimi linii nr 8 z Opola oraz pociągiem kursującym na trasie Opole-Nysa.
Spis treści |
[edytuj] Historia
Według legendy nazwa miejscowości, o której pierwsze zapiski pojawiają się ok. roku 1300, pochodzi od imienia rycerza Gumperta (Komprachta), który mógł być założycielem wsi (być może do założenia doszło już w 1293[1]). Informacja o Villa Gumpertii znajduje się w dokumencie kolegiaty niemodlińskiej z 1302. Później nazwa ewoluowała - Gomprachtitz, Gumprechticze, Comprachtitz (od roku 1534), Comprachtschütz, czasem również Komprachtschütz (od 1736). Jeszcze na niemieckich pieczęciach gminnych z II połowy XIX wieku pojawia się nazwa Comprachczütz.
Dzieje Komprachcic dzieliły losy Górnego Śląska i Opolszczyzny. Zawsze były to wioski podmiejskie Opola, ale w przeciwieństwie do innych tego typu miejscowości nie zostały wchłonięte przez dzisiejszą stolicę województwa.
Pierwszy kościół istniał w Komprachcicach już w XIV wieku - wzmianki o nim istnieją w dokumentach konwentu w Czarnowąsach. Służbę pełnili wówczas księża z kolegiaty św. Krzyża w Opolu. W XVI wieku we wsi istniało 15 gospodarstw, a ona sama należała do dóbr prószkowskich. W 1680 ustanowiono samodzielną parafię. Dotychczasowy drewniany kościół był w coraz gorszym stanie, dlatego w 1702 wzniesiono nowy - również drewniany - pod wezwaniem św. Marcina.
W 1783 Komprachcice liczyły 162 osoby. W XIX wieku, kiedy Opole stało się stolicą rejencji, nastąpił rozwój gospodarczy i demograficzny okolicznych wsi, raz tylko przerwany w 1848 podczas epidemii tyfusu. Powstawały młyny i tartaki, we wsi działały dwie karczmy, od 1887 ruszyły przez Komprachcice pierwsze pociągi z Opola do Nysy. Na przełomie XIX i XX wieku liczba ludności przekroczyła 1000 osób, a w 1910 w miejscowości zorganizowano ochotniczą straż pożarną. Podczas plebiscytu górnośląskiego w Komprachcicach padło 619 głosów za Niemcami i 225 za Polską[2]. Wieś pozostała w granicach Rzeszy Niemieckiej.
W okresie międzywojennym wybudowano nową asfaltową drogę, do dzisiaj główną arterię komunikacyjną miejscowości. W związku z budową Jezior Turawskich do Komprachcic przesiedlono mieszkańców zalewanych terenów, co zwiększyło liczbę mieszkańców ponad dwukrotnie. Z tego też powodu konieczna stała się budowa nowego kościoła parafialnego - murowanego pod wezwaniem św. Franciszka z Asyżu. Kościół konsekrowano w 1936, a stary drewniany w 1941 przeniesiono do Ochódz, gdzie utworzono nową parafię.
Zima 1928/1929 została zapamiętana jako jedna z najmroźniejszych w historii - słupek rtęci spadł do ponad -38 stopni Celcjusza. Wiele osób zamarzło lub miało liczne odmrożenia.
Podczas 20-lecia międzywojennego w fabryce działała fabryka cygar Ottona Detera. Wieś stała się sława w dziedzinie sportu - tutejsza drużyna palantowa zdobyła tytuł wicemistrza Niemiec. W latach 1936 - 1938 wybudowano także boisko sportowe.
W 1936 władze hitlerowskie zmieniły dotychczasową nazwę wsi z Comprachtschütz na Gumpertsdorf, nawiązującą do pierwszej nazwy łacińskiej, ale zamiast wersji słowiańskiej wprowadzono wersję zniemczoną (jest to jedna z niewielu nazw nazistowskich, która ma korzenie historyczne). Według spisów ludności w 1933 w Komprachcicach mieszkało 1865, a w 1939 - 2175 mieszkańców.
W 1945 przez miejscowość przetoczył się front - wkroczyła Armia Czerwona. Dla wielu osób, szczególnie kobiet, oznaczało to wielkie cierpienia, często śmierć. W wyniku ustaleń koalicji antyhitlerowskiej Komprachcice, wraz z całym Górnym Śląskiem, zostały włączone do Polski. W 1946 liczba mieszkańców wynosiła 1737 osób. Rok później odnotowano, że działalność gospodarczą prowadziło 10 osób - sklepy, rzeźnie, restrauracje, kuźnię. W 1960 Komprachcice były liczniejsze niż przed II wojną światową - mieszkało w nich 2442 osób, w tym 80% zajmowało się działalnością nierolniczą.
Mimo, iż wielu autochtonów zostało po wojnie wysiedlonych lub dobrowolnie wyjechało do Niemiec, do dnia dzisiejszego mieszkają tutaj ludzie czujący przynależność do trzech grup narodowościowych - według ostatniego spisu powszechnego w miejscowości żyją Polacy, Niemcy (31,3%) oraz Ślązacy - (7,5%) (dane dla całej gminy).
[edytuj] Imprezy kulturalne
Komprachcice są gospodarzem kilku corocznych imprez kulturalnych o charakterze regionalnym i ponadregionalnym, spośród których wymienić można takie wydarzenia jak:
- Przegląd Piosenki Religijnej "Dobrze jest śpiewać naszemu Panu" (od 1999 roku)
- Wystawa Twórczości Ludowej i Amatorskiej FOLK ART (od 1995 roku)
[edytuj] Kawały o Komprachcicach
W literaturze "kioskowej" w niektórych regionach Polski, zwłaszcza w okolicach województwa dolnośląskiego, można spotkać się z kawałami o Komprachcicach. Poniżej przykład:
- Dlaczego mieszkańcy Komprachcic w czasie burzy uśmiechają się? - Bo myślą, że Bóg robi im zdjęcia
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Mapy: Autopilot • Google Maps • Szukacz • Targeo • Zumi
- Zdjęcia satelitarne: Google Maps • Wikimapia • Zumi
[edytuj] Przypisy
- ↑ http://www.sakry-lookingfor.de/History/Links__Schlesien/Komprachcice/Comprachtschuetz/Chronik_Komprachcice/chronik_komprachcice.html
- ↑ Gmina Komprachcice, J. Filipczyk, M. Goc, E.Matuszczyk, U. Zajączkowska, brak roku wydania, ISBN 83-901570-9-8, s. 14.
Siedziba gminy: Komprachcice
Sołectwa: Chmielowice • Domecko • Dziekaństwo • Komprachcice • Ochodze • Osiny • Polska Nowa Wieś • Pucnik • Wawelno • Żerkowice