Koniczyna łąkowa
Z Wikipedii
| Koniczyna łąkowa | |
 Trifolium pratense |
|
| Systematyka wg Reveala | |
| Domena | jądrowce |
| Królestwo | rośliny |
| Podkrólestwo | naczyniowe |
| Nadgromada | nasienne |
| Gromada | okrytonasienne |
| Klasa | Rosopsida |
| Rząd | bobowce |
| Rodzina | bobowate |
| Rodzaj | koniczyna |
| Nazwa systematyczna | |
| 'Trifolium pratense L. | |
 Galeria zdjęć i grafik |
|
Koniczyna łąkowa (koniczyna czerwona) (Trifolium pratense L.) - gatunek rośliny wieloletniej z rodziny bobowatych. Występuje w całej Europie, w środkowej Azji oraz północnej Afryce. Została naturalizowana i jest uprawiana także w Australii i obydwu Amerykach. W Polsce jest rośliną pospolitą.
Spis treści |
[edytuj] Charakterystyka [1][2][3]
- Łodyga
- Podnosząca się lub wzniesiona o długości dochodzącej do 50 cm. Jest przylegająco owłosiona i cząsto czerwono nabiegła.
- Liście
- 3-listkowe, jajowate lub eliptyczne, całobrzegie listki, przeważnie plamiaste. U nasady liści występują owłosione i szydłowato zakończone, błoniaste przylistki, często zrośnięte z ogonkiem liściowym.
- Kwiaty
- Motylkowe, jasnopurpurowe, pachnące, w główkach kulistych lub jajowatych, znajdujących się przeważnie po 2 na jednej łodydze. W 10-nerwowej i owłosionej z zewnątrz rurce kielicha występuje pierścień włosków. Do powstanie owocu niezbędne jest zapylenie krzyżowe. Dokonać go mogą tylko owady o długim aparacie gębowym, głównie trzmiele. Roślina miododajna. Inne owady nie mogąc dostać się do nektaru przez gardziel korony i długą jej rurke często wygryzają z boku korony otwór i wypijają nektar nie dokonując zapylenia. Kwitnie od maja do września. Po przekwitnięciu okwiat zsycha się.
- Korzeń
- Ma palowy korzeń sięgający nawet do 1,5 m w głąb. W powierzchniowej warstwie gleby tworzy on liczne i długie rozgałezienia.
- Biotop, wymagania
- Łąki kośne, przydroża, pola, jasne lasy, na żyznych glebach, miejsca trawiaste. Hemikryptofit. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Cl. Molinio-Arrhenatheretalia [4]
- Owoc
- Nieduży, zawierający jedno tylko nasiono strąk. Nasiona rozsiewane przez wiatr.
[edytuj] Zmienność
Tworzy mieszańce z koniczyną pogiętą. [3]
[edytuj] Zastosowanie
- Roślina uprawna. Jest uprawiana jako cenna roślina pastewna. Uprawiano ją już w XI w., jednak na większą skalę dopiero od XVIII w.[2] . Znajduje się w rejestrze roślin rolniczych Uni Europejskiej i jest jedną z podstawowych roślin motylkowych uprawianych na paszę.
- Jest rośliną leczniczą. Jej ziele i kwiatostany Herba , Flos Trifolii pratensis zawierają glikozydy i flawonoidy.
Przypisy
- ↑ D. Gayówna, Ewa Śliwińska: Rośliny łąk. Warszawa: PZWS, 1960.
- ↑ 2,0 2,1 Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
- ↑ 3,0 3,1 Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.
- ↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
