Kozubowa
Z Wikipedii
Kozubowa (czes. Kozubová; 981 m n.p.m.) – wybitna, charakterystyczna góra w Beskidzie Śląsko-Morawskim w Zewnętrznych Karpatach Zachodnich, w Czechach.
Kozubowa leży w bocznym grzbiecie najbardziej na wschód wysuniętego pasma tej grupy górskiej, zwanego Pasmem Ropicy. Grzbiet Kozubowej odgałęzia się w kierunku wschodnim pomiędzy szczytami: Kałużnym na północy i Babí vrch (952 m n.p.m.) na południu, a szczyt Kozubowej leży w odległości ok. 3 km od grzbietu wspomnianego pasma, poza siodłem z maleńkim osiedlem Kamienity. Masyw Kozubowej ma charakterystyczny kształt wielkiego rogalika, którego oba ramiona skierowane są ku wschodowi, ponad dolinę Olzy, a najwyższy punkt znajduje się w centrum jego łuku.
Cały masyw Kozubowej jest mocno zalesiony. Przeważają lasy świerkowe, z widocznym udziałem buka, jaworu i in. W wielu miejscach, zwłaszcza po wschodniej i północnej części masywu, zachowane dość rozległe polany.
Masyw Kozubowej był w Beskidzie Śląsko-Morawskim terenem, na którym najdłużej utrzymywało się tradycyjne szałaśnictwo. Wypasy organizowano tu do połowy lat 50. XX w., a ostatnie szałasy w południowej części polany, na której wznosi się schronisko (patrz niżej) można było zobaczyć jeszcze w latach 80. W czasie II wojny światowej były one bazą działającego w tym rejonie oddziału partyzantów radzieckich kapitana A. Griniewskiego ps. „Nadieżny”. Ich działalność upamiętnia pomniczek na południowym ramieniu „rogalika”, w siodełku przed szczytem Małej Kikuli (czes. Malá Kykula, 788 m n.p.m.).
Po podziale Śląska Cieszyńskiego w 1920 r. jego zachodnia część (w tym i Beskid Śląsko-Morawski) przypadły Czechosłowacji. W latach 1928-1929 na skraju polany pod szczytem Kozubowej (po stronie wschodniej – doliny Olzy, na wysokości 940 m n.p.m.) Polskie Towarzystwo Turystyczne "Beskid Śląski" z siedzibą w Orłowej wybudowało schronisko turystyczne. Poświęcenie i oddanie schroniska do użytku miało miejsce w dniu 8 września 1929 r. W latach międzywojennych było ono jedynym polskim schroniskiem turystycznym, działającym poza granicami kraju. Schronisko spłonęło 9 lutego 1973 r. Odbudowano je później w postaci niezbyt ładnego domu wczasowego zakładów „Kovona” z Karwiny.
Ok. 100 m od schroniska znajduje się murowana kaplica pw. Św. Anny, zbudowana w 1937 r. Wieża kaplicy stanowiła kiedyś doskonały punkt widokowy – obecnie nie jest dostępna dla turystów. W wigilię św. Anny (25 lipca) od 1992 r. odbywają się tu co roku uroczystości odpustowe, stanowiące okazję do spotkań Polaków z całego Zaolzia.
Na Kozubową prowadzi kilka znakowanych szlaków turystycznych.
