Krzysztof Warszewicki
Z Wikipedii
Krzysztof Warszewicki herbu Kuszaba (ur. 1543 w Warszewicach – zm. 11 września 1603 w Krakowie) – polski historyk, pisarz polityczny , publicysta i dyplomata, ksiądz.
Brat przyrodni Stanisława. Służył Stefanowi Batoremu w rokowaniach dyplomatycznych w czasie wojny polsko-rosyjskiej 1577-1582. Pełnił obowiązki mentora Zygmunta III Wazy. Popierał ruch kontrreformacji. Ma w swym dorobku kilka publikacji o tematyce społeczno-politycznej i historycznej.
[edytuj] Dzieła
Największy rozgłos przyniosła mu po latach, wydana w 1598 roku, książka De optimo statu libertatis (O najlepszym stanie wolności). Postulował w niej umocnienie władzy monarszej w interesie całego państwa. Sprzeciwiał się wolnej elekcji. Uważał, że upadki państw należy przypisywać nie losowi, a nieudolności rządzących i rokoszom rządzonych. Apelował o poprawę doli niższych stanów pisząc -w dobrze urządzonej Rzeczypospolitej i plebejusze w wielkim mają być poważaniu, bo przez nich, przez rolnictwo, i miasta stoją, i kwitną państwa.
- Wenecja (1572) – poemat, w którym nawoływał do wojny z Turcją
- Paradoxa (1579) – mowy i rozprawy polityczne
- De legato et legatione liber (Kraków 1595) – dzieło parenetyczne
- Reges, sancti, bellatores, scriptores Poloni (Rzym 1601) – dzieło prozopograficzne
[edytuj] Bibliografia
- Janusz Tazbir "Szlachta i teologowie" wyd. Wiedza Powszechna, Warszawa 1987. ISBN 83-214-0506-1
