Księga Kapłańska

Z Wikipedii

Stary Testament

Biblia Hebrajska (część wspólna dla judaizmu i chrześcijaństwa)

Kanon katolicki, prawosławny, etiopski i syryjski

Kanon prawosławny

Dodatek do kanonu prawosławnego

4 Machabejska

Kanon rosyjski i etiopski

4 Ezdrasza

Kanon etiopski

Kanon syryjski

Księga Kapłańska [Kpł], Trzecia Księga Mojżeszowa [3 Mojż], (hebr. ויקרא (Wajikra) - "zawołał" - od pierwszych słów księgi, gr. Λευιτικόν Leuitikon z Septuaginty, w nawiązaniu do Lewitów) to trzecia księga Pisma Św. (przed nią jest Księga Wyjścia) i Pięcioksięgu, a tym samym Starego Testamentu.

Nazwa księgi pochodzi od jej głównego tematu, czyli opisu różnorakich obrzędów i zachowań związanych z oddawaniem czci Jahwe, prawa, wreszcie opis odpowiednich ofiar za popełnione grzechy. Wydarzeń opisano w Księdze Kapłańskiej bardzo mało.

Jednymi z najważniejszych słów Księgi Kapłańskiej są wielokrotnie powtarzane słowa Bądźcie świętymi, bo Ja jestem święty!. Z tego też powodu rozdziały 17-26 wyodrębnia się jako tzw. Kodeks Świętości

[edytuj] Treść

Zobacz w Wikiźródłach tekst
Księgi Kapłańskiej według Biblii Gdańskiej

Ofiary
- całopalne ze zwierząt (rozdział 1)
- pokarmowe - bezkrwawe (rozdział 2)
- biesiadne (rozdział 3)
- przebłagalne (rozdział 4 i 5)
- (przepisy dodatkowe - rozdział 6)
- zadośćuczynienia (rozdział 7)
Przekazanie czynności kapłańskich lewitom - Aaronowi (rozdział 8)
Początek służby kapłanów (rozdział 9)
Wykroczenia Nadaba i Abihu, synów Aarona (rozdział 10)
Określenie zwierząt czystych i nieczystych (rozdział 11)
Przepisy, jak postępować z trądem (rozdziały 13-14)
Przepisy związane z życiem seksualnym (rozdziały 15 i 18)
Ustanowienie Dnia Przebłagania (rozdział 16)
Przepisy związane z życiem codziennym (tzw. Kodeks Świętości) (rozdziały 17-26)
Szabat, rok szabatowy oraz inne święta żydowskie (rozdziały 23-25)
Zakończenie - przepisy na temat ślubów (rozdział 26)