Kultura lendzielska
Z Wikipedii
Kultura lendzielska to kultura neolityczna (ok. 5000–4000 p.n.e.), z kręgu kultur naddunajskich której nazwa pochodzi od miejscowości Lengyel koło Kaposvaru na Węgrzech.
Spis treści |
[edytuj] Obszar występowania
Ludność tej kultury zajmowała obszary południowych Moraw, zachodniej Słowacji, zachodnich Węgier oraz przylegających części Austrii, Słowenii i Chorwacji. Twórcy tej kultury osiedlili się także na Śląsku, Małopolsce, Wielkopolsce i na Kujawach.
[edytuj] Grupy lokalne na ziemiach polskich
Na podstawie szczegółowej analizy ceramiki wydzielono następujące grupy:
- grupa ociecka (Górny Śląsk)
- grupa modlnicka (Małopolska)
- grupa brzesko-kujawska (Kujawy)
[edytuj] Charakterystyczne wytwory kulturowe
Cechą charakterystyczną wyżej wymienionych grup jest występowanie naczyń na pustej nóżce, amforek i mis, zdobionych jedynie plastycznymi guzkami.
[edytuj] Osadnictwo i gospodarka
Zakładano bardzo rozległe osady, złożone zarówno z dużych domów naziemnych zbudowanych na planie prostokątnym, jak również ziemianki o planie owalnym. Spotyka się osady otwarte, ale też otoczone rowami obronnymi.
Ludność zajmowała się zarówno rolnictwem jak i hodowlą bydła. Terenami eksploatowanymi przez gospodarkę rolno-hodowlaną były już nie tylko dna dolin rzecznych, ale także brzegi wysoczyzn.
[edytuj] Obrządek pogrzebowy
Zmarłych chowano na cmentarzyskach w pobliżu osad, w pozycji skurczonej, w grobach szkieletowych wyposażonych w ceramikę oraz narzędzia krzemienne.
