Laszki Murowane

Z Wikipedii

Laszki Murowane (m. k. Chyrowa) w zachodniej części przedwojennego powiatu Samborskiego, należały do diecezji przemyskiej, na Kresach Wschodnich, na Ukrainie w obwodzie lwowskin, u podnóża Magury Lackiej, zwanej Łysą Górą (659 m n.p.m.), w dolinie górskiej rzeki Strwiąż - dopływu Dniestru 40 km od Przemyśla, do Stryja 100 km. Do 17 września 1939 w Polsce w powiecie dobromilskim województwa lwowskiego.

Pierwsze wzmianki z roku 1374, własność Herbutów rycerzy przybyłych z Moraw,zatwierdzona przywilejem księcia Władysława Opolczyka.

Laszki w XVI w należały do Tarłów, herbu Topór, którzy wznieśli tu zamek - siedzibę rodu. W roku 1531 mieszkał tu Andrzeja Tarło.

Mikołaj Tarło, chorąży przemyski, dworzanin i sekretarz królewski dokonał po 1560 r. lokacji miasta Laszki na prawie magdeburskim. Dobra laszeckie wraz z Chynowem i Bąkowicami stanowiły wiano Jadwigi Tarłówny (córki Mikołaja i Jadwigi ze Stadnickich), wydanej ok. r. 1592 za Jerzego Mniszcha, wojewodę sandomierskiego. Tu przyszła na świat Julia Teresa Wandalin-Mniszech (ur. 26 I 1777 Laszki Murowane- zm. 8 VII 1845 - Sankt Veit), która poślubiła Ksawerego Franciszeka Krasickiego z Siecina h. Rogala (ur.Ksawerów 10 VII 1774-zm. w Posadzie Leskiej 25 IV 1844)

Laszki należały do Mniszchów do 1815 r., do sprzedaży Edwardowi Zerboni de Spoletti przez Stanisława Mniszcha, austriackiego szambelana i wielkiego sokolnika królestwa Galicji i Lodomerii, a potem należały do Marcelego Bogdanowicza, a od 1861 r. do Michała Krasickiego. Z Laszek wywodziła się Maryna Mniszchówna - caryca Rosji - żona Dymitra I Samozwańca.

Na tych terenach w przy końcu 1918 r. walczył z Ukraińcami 2 pułk strzelców podhalańskich dowodzony przez por. Karola Matzenauera.

W pobliskim Chyrowie znajduje się kolejowe przejście graniczne.