Leki przeciwzakrzepowe
Z Wikipedii
Leki przeciwzakrzepowe, antykoagulanty - leki utrudniające, lub uniemożliwiające krzepnięcie krwi. Leki z tej grupy stosuje się w profilaktyce zakrzepic, w miażdżycy i innych schorzeniach, w których istnieje ryzyko powstania niebezpiecznego dla życia lub zdrowia skrzepu.
Spis treści |
[edytuj] Podział
Do leków przeciwzakrzepowych zaliczamy:
[edytuj] Antagonistów witaminy K
Są to pochodne 4-hydroksykumaryny i indan-1,3-dionu. Ich działanie polega na blokowaniu enzymu, odpowiedzialnego za regenerację witaminy K.
Witamina K bierze udział w procesie krzepnięcia, wchodząc w jedną z reakcji, w trakcie której jest utleniana do epoksydu. Aby mogła dalej działać musi być zredukowana do swojej pierwotnej formy. Za tę regenerującą redukcję odpowiada enzym - reduktaza epoksydu witaminy K, który jest blokowany przez antagonistów witaminy K.
Przykładem leku z tej grupy jest Acenokumarol.
[edytuj] Heparynę i leki heparynopodobne
[edytuj] Inhibitory trombiny
Naturalnym, nieodwracalnym inhibitorem trombiny jest hirudyna. W lecznictwie stosuje się jej syntetyczne pochodne. Substancje te blokują działanie trombiny bezpośrednio, ich efektywność nie jest uzależniona od obecności w osoczu innych czynników, np. antytrombiny. Działanie polega na tworzeniu z trombiną trwałych kompleksów.
Przykładem leków z tej grupy jest Dezyrudyna.
[edytuj] Bibliografia
Zając Marianna, Pawełczyk Ewaryst, Jelińska Anna Chemia leków dla studentów farmacji i farmaceutów, Wydawnictwo Naukowe AM w Poznaniu, Poznań 2006, ISBN 83-60187-39-8