LTV A-7 Corsair II
Z Wikipedii
LTV A-7 Corsair II | |
![]() TA-7C Corsair II w barwach lotnictwa greckiego |
|
Dane podstawowe | |
Państwo | ![]() |
Producent | Ling-Temco-Vought |
Typ | jednomiejscowy, jednosilnikowy lekki szturmowiec pokładowy |
Konstrukcja | całkowicie metalowa |
Załoga | 1 (pilot - A, B, D, E), 2 (TA-7C, A-7K) |
Historia | |
Data oblotu | 27 września 1965 |
Lata produkcji | 1966 |
Wycofanie ze służby | US Navy 1991, użytkowany w Grecji do chwili obecnej |
Dane techniczne | |
Napęd | 1 × Allison/RR TF-41-A-2 turbowentylatorowy (E) |
Moc | 66,75 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość | 11,805 m |
Długość | 14,06 m (wersje 1-miejscowe) |
Wysokość | 4,877 m (wersje 1-miejscowe) |
Powierzchnia nośna | 34,84 m² |
Masa | |
Własna | 8 412 kg (E) |
Startowa | 17 464 kg (E) |
Uzbrojenia | 6 800 kg |
Osiągi | |
Prędkość maksymalna | 1112 km/h |
Prędkość wznoszenia | 70 m/s na poziomie morza |
Pułap | 16 000 m(D) |
Zasięg | 4 619 km (E) |
Promień działania | 277 km |
Rozbieg | 1830 m |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
2 × działko Colt Mk 12 (A, B) 1 × działko M61 Vulcan (D i E) uzbrojenie podwieszane |
|
Użytkownicy | |
Stany Zjednoczone (US Navy, USAF), Grecja, Portugalia | |
![]() |
LTV A-7 Corsair II - amerykański poddźwiękowy, jednosilnikowy, jednomiejscowy odrzutowy samolot szturmowy przystosowany do operowania z lotniskowców, produkowany przez firmę Ling-Temco-Vought (LTV).
[edytuj] Historia
W czerwcu 1963 roku Marynarka Wojenna USA (US Navy) ogłosiła wymogi dla następcy samolotu szturmowego A-4 Skyhawk. Miał być to lekki, poddźwiękowy, jednosilnikowy samolot pokładowy zdolny do samodzielnej obrony przed myśliwcami przeciwnika, uzupełniania paliwa w locie, udźwigu 6800 kg uzbrojenia oraz zasięgu 600 mil morskich (1111 km). Do konkursu amerykańskie firmy lotnicze zgłosiły 4 projekty będące modyfikacjami istniejących samolotów pokładowych (m. in. A-4 Skyhawk i A-6 Intruder). Rozstrzygnięty 8 listopada 1963 r. konkurs wygrał projekt firmy LTV (następcy firmy Chance Vought) będący modyfikacją myśliwca pokładowego F-8 Crusader. Mimo zewnętrznego podobieństwa do F-8 i bardzo zbliżonej koncepcji aerodynamicznej, A-7 znacznie się pd niego różnił. Prototyp YA-7A został oblatany 27 września 1965. Samolot otrzymał nazwę Corsair II na cześć słynnego poprzednika z II wojny światowej, Vought F4U Corsair.
Pierwszy A-7A został przekazany eskadrze VA-174 Hellrazors 14 października 1966 r. Próby morskie odbyły się na pokładzie lotniskowca USS "America" w listopadzie tegoż roku. Corsairy zadebiutowały bojowo 3 grudnia 1967, podczas wojny wietnamskiej, atakując mosty i węzły drogowe w rejonie miast Vihn w Demokratycznej Republice Wietnamu (komunistyczny Wietnam Północny).
A-7 był ostatnim samolotem pokładowym US Navy przystosowanym do operowania z przebudowanych lotniskowców typu Essex (USS "Ticonderoga"). Był też jednym z nielicznych samolotów używanych zarówno przez US Navy i US Air Force. Jeszcze w okresie debiutu bojowego A-7 zrobił pozytywne wrażenie na przebywających z wizytą na pokładzie lotniskowca USS "Ranger" lotnikach USAF. Siły Powietrzne poszukiwały następców dla samolotów F-100 i F-105. Już 6 kwietnia 1968 oblatany został prototyp wersji lądowej YA-7D. A-7D otrzymał brytyjski silnik Allison/Rolls-Royce TF-41-A-1 i działko szybkostrzelne M61A1 Vulcan zamiast dwóch działek Colt-Browning Mk12 instalowanych w wersjach A i B. Usunięto też zaczep i prowadnicę do katapulty pokładowej z przedniej goleni podwozia oraz zmieniono układ uzupełniania paliwa w powietrzu na zgodny ze stosowanym przez USAF tankowaniem przez przewód sztywny (US Navy używa przewodów giętkich). A-7D był pierwszym w USA samolotem bojowym wyposażonym we wskaźnik przezierny na przedniej szybie HUD. A-7D zostały skierowane do walki w Wietnamie w październiku 1972 roku.
Ostateczna wersja pokładowa A-7E oblatana 25 listopada 1968 otrzymała podobnie jak A-7D, działko M61A1 Vulcan, silnik o większym ciągu. W 1977 roku należące do US Navy A-7E zostały wyposażone w zestawy do obserwacji w podczerwieni FLIR (Forward Looking InfraRed), umożliwiające obserwację w nocy. Obok wersji jednomiejscowych produkowane były dwumiejscowe wersje szkolno-bojowe TA-7C dla US Navy oraz A-7K dla USAF.
Samoloty A-7 produkowane były do 1983, zaś ich służba w lotnictwie US Navy trwała do marca 1991. Obok USAF i US Navy szturmowce A-7 zostały zakupione w wersji lądowej przez Grecję i Portugalię. Podczas wojny wietnamskiej używało ich także lotnictwo Wietnamu Południowego.
[edytuj] Zastosowanie bojowe
Samoloty szturmowe A-7 były stosowane w wersjach A, B, D i E podczas wojny w Wietnamie od 1968 do 1973 roku, wykonując ponad 108 000 lotów bojowych. W kwietniu 1986 roku A-7E z lotniskowca USS "America" wzięły udział w nalocie na Libię (operacja Canyon Eldorado) na obiekty wojskowe w okolicach Benghazi. W wojnie przeciw Irakowi w 1991 roku (Pustynna Burza) wzięły udział dwa dywizjony z lotniskowca USS "John F. Kennedy" - łącznie 20 egzemplarzy.
Samoloty myśliwskie | |
---|---|
FJ • F-4 • F-5 • F-8 • F-14 • F-15 • F-16 • F/A-18 • F/A-18E/F • F-22 • F-35 • F-80 • F-82 • F-84 • F-84F • F-86 • F-89 • F-94 • F-100 • F-101 • F-102 • F-104 • F-105 • F-106 • F-111 • FH-1 • F2H • F3D • F3H • F7U • F9F • F9F • F11F |
|
Samoloty bombowe | |
Samoloty szturmowe | |
A-1 • A-2 • A-3 • A-4 • A-5 • A-6 • A-7 • A-10 • AC-130 • AV-8B |
|
Samoloty patrolowe i zwalczania okrętów podwodnych | Samoloty rozpoznawcze i walki radioelektronicznej |
Samoloty obserwacyjne | Samoloty szkolno - treningowe |
O-1 • O-2 • OV-1 • OV-10 |
|
Samoloty transportowe | Śmigłowce i pionowzloty |
C-97 • C-119 • C-123 • C-130 • C-133 • C-124 • C-135 • C-141 • C-5 • C-17 |
OH-58 • UH-1 • CH-46 • CH-47 • AH-1 • AH-64 • OH-6 • MH-6 • UH-60 • SH-60 • CH-53 • SH-3 • V-22 |
Konstrukcje doświadczalne i prototypy | |
XB-70 • XF10F • XF-85 • XF-87 • XF-88 • XF-90 • XF-91 • XF-92 • YF-23 • YF-93 • YF-95 • YF-96 • F-20 • RAH-66 • YAL-1 |