Luca Badoer

Z Wikipedii

Luca Badoer
Imię i nazwisko	Luca Badoer
Kraj	Włochy
Urodzony	25 stycznia 1971
Obecna seria
Seria	Formuła 1 (kierowca testowy)
Sukcesy
1990 Formuła 3000

Luca Badoer (ur. 25 stycznia 1971 roku w Montebelluna, Włochy) - włoski kierowca Formuły 1. Od wielu lat pełni rolę kierowcy testowego zespołu Scuderia Ferrari w Formule 1.

[edytuj] Kariera

Swoją przygodę z samochodami rozpoczął od jazdy na torach kartingowych. W 1985 roku wygrał mistrzostwa Włoch. W roku 1989 zadebiutował w Formule 3. Na pierwsze zwycięstwo czekał do następnego sezonu. Największym sukcesem w tych zawodach było pokonanie w 1990 roku Alexa Zanardi'ego. W 1992 roku dostał szansę występów w Formule 3000 dla zespołu Crypton. Niespodziewanie w pierwszym roku startów został mistrzem tej serii wygrywając w czterech wyścigach.

Na debiut w Formule 1 czekał do sezonu 1993. Został kierowcą zespołu BMS Scuderia Italia. Do dyspozycji miał samochody marki Lola, napędzane silnikami Ferrari. Występów w tamtym sezonie nie można zaliczyć do udanych, zajął dopiero jedno z ostatnich miejsc w klasyfikacji generalnej mistrzostw. Mimo tego pokonywał bardziej doświaczonego partnera - Michele'a Alboreto. W 1994 r. po połączeniu BMS z innym włoskim zespołem - Minardi, zostaje ich kierowcą testowym (przegrał walkę o fotel z Alboreto). Rok później pełni już rolę głównego kierowcy i startuje w 17 Grand Prix. Jego najlepsze starty to Grand Prix Kanady (8 pozycja), Węgier (8 pozycja) i Japonii (9 pozycja).

W sezonie 1996 postanawia przyłączyć się do chylącego się ku upadkowi zespołu Forti Corse. W jego barwach podjął się próby startu w dzięsięciu wyścigach, kwalifikując się do sześciu z nich. Ostatni wyścig Forti to Grand Prix Wielkiej Brytanii gdzie kierowcy zmuszeni byli używać starych silników. Firma Cosworth nie dostarczył nowych z powodu długów wobec niej. Cały zespół udał się jeszcze na Grand Prix Niemiec, ale zabrakło pieniędzy oraz jednostek napędowych. Najlepszy występ Badoera w tamtym sezonie to dziesiąte miejsce w San Marino.

Od sezonu 1997 zostaje oficjalnym kierowcą testowym Scuderia Ferrari. Powrócił do ścigania w sezonie 1999 ponownie reprezentując barwy Minardi. Kiedy Michael Schumacher złamał nogę na torze Silverstone, Badoer miał nadzieję, że zajmie jego miejsce. Szefostwo Ferrari zdecydowało się jednak na ściągnięcie Miki Salo, co zotało ostro skrytykowane przez ich byłego kierowcę, Jeana Alesi'ego. Ogólnie spisuje się gorzej od swojego nowego hiszpańskiego partnera. Marc Gené zdołał nawet zdobyć jeden punkt, zajmując szóste miejsce w Grand Prix Europy.

Po tym jak nie był w stanie zapewnić sobie miejsca w stawce sezonu 2000, postanawia zostać kierowcą testowym Ferrari do końca swojej kariery. Bez wątpienie jest jedynym włoskim kierowcą, który przejechał tak dużo kilometrów za kierownicą samochodu F1 marki Ferrari. Jest także posiadaczem rekordu największej ilości Grand Prix bez zdobytego punktu.

[edytuj] Starty w Formule 1

Sezon	Zespół	Konstruktor	Zgł.	PKT	P.	P1	P2	P3	Punkt.	PP	NO	NS	DK	NZ
1999	Fondmetal Minardi Ford	Minardi-Ford	15	-	23	-	-	-	-	-	-	9	-	-
1996	Forti Corse Srl	Forti-Ford	6 (10)	-	22	-	-	-	-	-	-	4	-	4
1995	Minardi Scuderia Italia	Minardi-Ford	17	-	21	-	-	-	-	-	-	9	-	-
1993	Lola BMS Scuderia Italia	Lola-Ferrari	12 (14)	-	25	-	-	-	-	-	-	6	-	2
Razem	3	3	50 (56)	-	1x21	-	-	-	-	-	-	28	-	6
Sezon	Zespół	Konstruktor	Zgł.	PKT	P.	P1	P2	P3	Punkt.	PP	NO	NS	DK	NZ
Zgł. - wszystkie zgłoszenia do wyścigów; P. - pozycja końcowa; P1, P2, P3 - pozycje na podium; Punkt. - punktował; PP - pole position; NO - najszybsze okrążenie; NS - niesklasyfikowany; DK - dyskwalifikacje; NZ - nie zakwalifikował się