Maciej Puchalak
Z Wikipedii
Maciej Puchalak (ur. 13 lutego 1871 Mościska, zm. 1929 w Poznaniu - generał brygady Wojska Polskiego, podpułkownik austriackiej piechoty.
W 1893 odbył służbę jednorocznego ochotnika w armii austriackiej i został mianowany podporucznikiem rezerwy piechoty. Po tym studiował prawo we Lwowie i Czerniowcach. Od 1895 w służbie zawodowej i jako oficer Landstutmu pracował w biurach i sztabach. W 1907 ukończył Szkołę Korpuśną. W 1909 kapitan. Do 1912 dowodził kompanią. potem służył w Komendzie uzupełnień w Wiedniu. Podczas I wojny światowej w 1915 w stopniu majora dowódca batalionu na froncie rosyjskim, potem dowódca batalionu marszowego Landsturmu, batalionu polowego i zapasowego. Podpułkownik z 1918.
W Wojsku Polskim od listopada 1918, komendant Stacji Zbornej Wolska Polskiego w Bohuminie. Od grudnia 1918 - lipca 1920 dowódca 17 pułku piechoty. Krótko członek Komisji Regulaminowej w Ministerstwie Spraw Wojskowych, następnie 1920 - 1921 dowódca 56 pułku piechoty. Pułkownik z 1920 ze starszeństwem z czerwca 1919. W 1921 ukończył kurs dowódców. W 1922 - dowódca 17 pułku piechoty, później piechoty dywizyjnej 20 Dywizji Piechoty. W latach 1923 - 1926 dowódca piechoty dywizyjnej 25 Dywizji Piechoty. Generał brygady z 15 sierpnia 1924.
Od 1926 w stanie spoczynku. Osiadł w Poznaniu, gdzie zmarł.
[edytuj] Bibliografia
- T. Kryska Karski, S. Żurakowski, Generałowie Polski Niepodległej, wyd. Editions Spotkania Warszawa 1991,
- H. P Kosk. Generalicja polska t. 2 wyd. Oficyna Wydawnicza "Ajaks" Pruszków 2001.
