Maksymilian Binkiewicz
Z Wikipedii
Maksymilian Binkiewicz | |
---|---|
Urodzony | 21 lutego 1908 Żarnowiec |
Zmarł | 24 czerwca 1942 Dachau |
Kościół / wyznanie | Kościół rzymskokatolicki |
Beatyfikowany | 13 czerwca 1999 Warszawa przez Jana Pawła II |
Atrybuty | |
Szczególne miejsca kultu | Wieluń |
![]() |
Maksymilian Binkiewicz (ur. 21 lutego 1908 w Żarnowcu, zm. 24 czerwca 1942 w Dachau) – polski duchowny katolicki, błogosławiony Kościoła katolickiego.
[edytuj] Biografia
Był synem Romana i Stanisławy z Czubasiewiczów. Był dzieckiem chorowitym i rodzice liczyli się z jego rychłą śmiercią, ale po przystąpieniu do pierwszej Komunii świętej choroby go opuściły. Po ukończeniu szkoły średniej (1926) wstąpił do nowo powstałego w Krakowie Seminarium Duchownego diecezji częstochowskiej. Uczęszczał też na wykłady na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Święcenia kapłańskie otrzymał z rąk bpa Teodora Kubiny 21 czerwca 1931 roku na Jasnej Górze.
Mianowany prefektem w Seminarium Duchownym diecezji częstochowskiej w Krakowie podjął studia na Uniwersytecie Jagiellońskim i w 1933 r. ukończył je pracą z zakresu teologii moralnej pt. „Geneza i rozwój miłości w przedstawieniu św. Bernarda ”, uzyskując tytuł magistra na Wydziale Teologicznym. Był prefektem w prywatnych gimnazjach Sosnowca, a następnie w Niższym Seminarium Duchownym w Wieluniu, pełniąc jednocześnie obowiązki rektora kościoła św. Józefa.
Z upoważnienia bp Kubina podjął się misji tworzenia Koła Inteligencji Katolickiej (!) na terenie diecezji częstochowskiej.
Po wybuchu II wojny światowej zastąpił aresztowanego proboszcza ks. Wincentego Śliwińskiego w parafii Konopnica. Kraj Warty ((niem.) Reichsgau Wartheland) staraniem Artura Greisera miał się stać wzorcem w walce z Kościołem katolickim w ramach ziem wcielonych do Rzeszy Niemieckiej. 6 października 1941 nastąpiły masowe aresztowania kapłanów byłego powiatu wieluńskiego. Po krótkim pobycie w obozie przejściowym w Konstantynowie został przewieziony razem z innymi duchownymi do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego w Dachau (27 października 1941), zarejestrowany jako numer 28450. Rozmodlony, pogodnie znosząc cierpienia nieludzkiego traktowania, niosąc pomoc chorym i starszym, skatowany 23 czerwca 1942 podczas ciężkiej pracy, zmarł następnego dnia.
Beatyfikowany został w grupie 108 błogosławionych męczenników 13 czerwca 1999 r. przez Sługę Bożego papieża Jana Pawła II w Warszawie.
W kolegiacie wieluńskiej cześć zamordowanych kapłanów upamiętnia tablica, poświęcona przez bp Stefana Barełę 27 października 1975 roku.
Patron Publicznego Gimnazjum Stowarzyszenia Przyjaciół Szkół Katolickich w Wieluniu.