Marcin Kamieniecki
Z Wikipedii
Marcin Kamieniecki herbu Pilawa - (zm. 15 marca 1530) – hetman polny koronny, od 1508 dworzanin królewski Zygmunta Starego, od 1511 podkomorzy sanocki, w latach 1520-1528, wojewoda podolski od 1515, po zmarłym bracie Janie kasztelan lwowski od 1512.
Był synem Henryka Kamienieckiego i Katarzyny z Pieniążków, młodszym bratem hetmana wielkiego koronnego Mikołaja Kamienieckiego.
W 1508 wziął udział w III wojnie litewsko-rosyjskiej, w obozie pod Smoleńskiem został mianowany podkomorzym sanockim. W 1509 pod rozkazami swojego brata wziął udział w kampanii w Mołdawii, walczył w bitwie pod Chocimiem. 28 kwietnia 1512 odznaczył się w bitwie pod Łopusznem z Tatarami, za co otrzymał pismo gratulacyjne od króla Zygmunta I Starego.
Był rotmistrzem obrony potocznej.
W 1516 rozbił kilka czambułów tatarskich w okolicy Trembowii, Podhajec i Wiśniowca. (Bielski pod datą 1516 r. pisze: Marcin Kamieniecki, wojewoda podolski, ze Stanisławem Lanckorońskim i Janem Tworowskim złączywszy się, na piećset Tatarów u Podhajec natrafili, którzy widząc, iż im przyszło gardło dać, męznie się bili, siekli, a po tym od naszych są pobici)
2 sierpnia 1519 wojska polsko-litewskie pod wodzą hetmana wielkiego litewskiego Konstantego Ostrogskiego, marszałka wielkiego koronnego Stanisława Chodeckiego i Marcina Kamienieckiego, poniosły druzgocącą klęskę. Z rąk Tatarów w bitwie pod Sokalem uwolniono wziętych w Jasyr. 17 kwietnia 1520 M. Kamieniecki został dowódcą wojsk na ziemiach ruskich obrony potocznej (hetmanem polnym koronnym). Zgromadził olbrzymi majątek.W darowiźnie od króla otrzymał dobra w ziemi lwowskiej i podolskiej.
W 1516 r. wybudował zamek w miejscowości Załoźce. Był właścicielem wsi na Podolu (m.in.kupił Podkamień od następcy fundatora Wincentego Cebrowskiego), i wielu miejscowości w ziemi sanockiej. Jego własnością był m. in. zamek w Kamieńcu, gdzie 12 marca 1528 podejmował wygnanego z Węgier króla Jana Zapolyę.
Żona Jadwiga Sienieńska z Oleska herbu Dębno, (córka Piotra Sienieńskiego z Oleska i Katarzyny z Buczackich (Mużyłów) h. Habdank). Miał z nią dzieci: Barbarę, Elżbietę Kamieniecką i Jana Kamienieckiego. Był teściem Mikołaja Mniszcha ( 1484-1553) – przybyłego z Wielkich Kończyc z Moraw podkomorzego wielkiego koronnego, męża jego córki Barbary Mniszech z Kamienieckich (zm. ok. 1569).Dziadkiem Jerzego Mniszcha, wojewody sandomierskiego, i pradziadkiem Maryny Mniszchównej, carycy, żony Dymitra Samozwańca.
Po śmierci Marcina Kamienieckiego w 1530 r. jego żona Jadwiga Sienieńska wyszła za mąż za Jana Zbigniewa Ossolińskiego. Po śmierci ojca, Seweryn Boner wytoczył procesy 6-letniemu Janowi Kamienieckiemu o zwrot długu. Sprawa przeciągnęła się do 1558 r. Kamienieccy w wyniku tych rozpraw stracili w 1593 r. niższy Zamek Odrzykoński
[edytuj] Bibliografia:
- Stanisław Gawęda, Rozwój Latyfundium Kamienieckich... s. 68,69 w:Krosno – studia z dziejów miasta i regionu, T. III, red. Stanisław Cynarski, Kraków 1995.
- Sarna W. ks.: Opis powiatu krośnieńskiego pod względem geograficzno-historycznym. Przemyśl 1898. Reprint: Wyd. Roksana oraz Muzeum Okręgowe w Krośnie. Krosno 1997
