Marian Śmiarowski
Z Wikipedii
Marian Śmiarowski (ur. 2 lipca 1842 - zm. 24 grudnia 1907) — polski prawnik, adwokat przysięgły, łomżyński działacz społeczny. Syn Mateusza i Leokadii z Trojanowskich.
W latach 1862-66 uczęszczał do Szkoły Głównej w Warszawie oraz ukończył Instytut Szlachecki. Gdy zakończył swoją edukację, powrócił do Łomży jako adwokat i bardzo aktywnie wspierał lokalne inicjatywy społeczne[1]. Dzięki pracy na rzecz społeczeństwa Marian Śmiarowski przyczynił się do powstania szeregu towarzystw w gubernialnej Łomży, m.in.:
- Teatr amatorski (ok. 1849),
- Towarzystwo Ochotniczej Straży Ogniowej (1879),
- Towarzystwo Dobroczynności (1882),
- Kasa Pożyczkowa Przemysłowców Łomżyńskich (1885),
- Koło Miłośników Muzyki Orkiestralnej (1895),
- Towarzystwo Kredytowe Miasta Łomży (1898).
Prezesem lub przewodniczącym części z powyższych towarzystw był sam Marian Śmiarowski, który realizował swoje plany, mimo trudności.[2]
Na Cmentarzu Katedralnym w Łomży znajduje się kaplica ufundowana przez rodzinę Śmiarowskich, w której złożone są groby prawie wszystkich członków tej rodziny[3]. Na południowej stronie kaplicy została wmurowana pamiątkowa tablica zawierająca nekrolog Mariana Śmiarowskiego:
Ś.P.
MARJAN ŚMIAROWSKI
magister prawa i administracyi, adwokat przysięgły,
niestrudzony działacz, założyciel wszystkich prawie instytucyi społecznych i dobroczynnych w Łomży
zakończył swój zacny żywot, mając lat 66
dnia 24 grudnia 1907 r.
Przypisy
- ↑ Urząd MIasta w Łomży: "Pomimo zdobycia wysokiej pozycji, lata pobytu w Łomży poświęcił pracy społecznej."
- ↑ Marian Śmiarowski przez 12 lat starał się o utworzenie Towarzystwa Kredytowego Miasta Łomży i pomimo wielu odmownych decyzji nigdy nie zrezygnował z tego zamiaru.
- ↑ Wyjątkiem jest małżonka jednego ze Śmiarowskich, która pochodziła z niższego stanu (mezalians) i została pochowana obok kaplicy".
