Cmentarz Katedralny w Łomży
Z Wikipedii
Zespół cmentarny w Łomży obejmuje teren cmentarza rzymskokatolickiego i byłych cmentarzy: ewangelicko-augsburskiego i prawosławnego. Powstał ok. 1797 roku. Jest jednym z najstarszych i najbardziej zabytkowych cmentarzy w Polsce. Co roku poszczególne nagrobki są remontowane. Na XIX-wiecznym cmentarzu łomżyńskim znajduje się ponad 560 zabytkowych nagrobków zróżnicowanych pod względem stylowym, artystycznym i materiałowym. Zachowały się grobowce i nagrobki w stylu klasycystycznym, neoklasycystycznym, neogotyckim, eklektycznym, niektóre z elementami neorenesansowymi.
Łomżyńska nekropolia została wpisana do rejestru zabytków decyzją z dnia 25 II 1985 r. wydaną przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Łomży, pod numerem rejestru 272.
Na cmentarzu tym spoczywają ludzie bardzo zasłużeni i to nie tylko dla miasta, m.in.
- Jakub Waga (1800-1872) – botanik, autor "Flory Polskiej"
- Feliks Bernatowicz (1786-1836) – pisarz, autor powieści "Pojata, córka Lezdejki"
- Alfons Budziński (zm. 1855) – lekarz weterynarii, archeolog i badacz Mazowsza
- Klemens Szczawiński (zm. 1877) – pierwszy prezydent Łomży po uzyskaniu przez nią statusu stolicy guberni
- Marian Śmiarowski (zm. 1907) – adwokat przysięgły, założyciel wielu instytucji społecznych i dobroczynnych w Łomży
oraz wielu urzędników, adwokatów, biskupów i księży, kupców i rzemieślników, żołnierzy i bohaterów narodowych; ofiary I i II wojny światowej i walk bratobójczych po 1915 roku.
Poza nielicznymi wyjątkami nie chowa się już na nim zmarłych. Obecnie w Łomży dokonuje się pochówku na nowym cmentarzu położonym w południowej części miasta przy ulicy Przykoszarowej.
