Nō
Z Wikipedii
Nō (jap. 能 - nō - osiągnięcie) - jeden z głównych gatunków dramatu japońskiego. Pochodzić ma od ceremonialnych misteriów towarzyszących świętom shintō. Przedstawienia nō odgrywane są w maskach, a akcja koncentruje się głównie na opowieściach o bogach (kami), bądź na walce dobra ze złem (często forma egzorcyzmów). Podobnie jak w kabuki role odgrywają wyłącznie mężczyźni. Zaś teatr skupia w sobie mimikę, taniec, śpiew oraz muzykę (głównie instrumenty perkusyjne).
Nō jako osobny, zlaicyzowany gatunek dramatu rozpoczął swe działanie w XIV wieku, zaś dekretem shōguna Ieyasu Tokugawy, uznano go za oficjalny japoński teatr. Maski i kostiumy nō cenione są obecnie jako dzieła sztuki o wybitnej wartości.
[edytuj] Zobacz też
