Nacht und Nebel
Z Wikipedii
Nacht und Nebel – (pl : Noc i Mgła) – niemiecki tytuł tajnego dekretu nazistowskiego z 1941 roku, kryptonim wynikającej z tego dekretu akcji deportacyjnej oraz nazwa kategorii więźniów niemieckich obozów koncentracyjnych.
7 grudnia 1941 roku Feldmarszałek Wilhelm Keitel popisał tajny dekret Adlofa Hitlera dotyczący aresztowania i wysyłania do obozów członków opozycji anty-nazistowskiej z państw Europy Zachodniej (głównie Francji, Belgii, Holandii). Podpisanie dekretu wiązało się z koniecznością wyeliminowania działań podziemia na terenach okupowanych na Zachodzie wobec przewidywanych już wówczas trudności na froncie wschodnim.
Nazwa dekretu pochodzi z opery Ryszarda Wagnera: Złoto Renu, w której jedna z głównych postaci, po założeniu magicznego hełmu zmienia się w dym śpiewając: "Nocy i Mgło, znikam".
Dekret przewidywał deportację do obozów na terenie III Rzeszy m. in. członków ruchu oporu, osoby uznane za sabotażystów, liderów podziemia, jednostek kontaktujących się z Londynem. Celem deportacji było całkowite zniknięcie tych ludzi i ich cicha eliminacja fizyczna.
Akcja deportacji, o takim samym kryptonimie, jak tytuł dekretu, rozpoczęła się na początku 1942 roku. Więźniowie odpowiadali przed sądami wojskowymi, bądź specjalnymi, od 1944 roku przed Gestapo. Następnie byli albo bezpośrednio mordowani, albo zsyłani do obozów koncentracyjnych. W obozach byli oznaczeni literami NN, trzymani w odosobnieniu, zmuszani do bardzo ciężkich prac i najczęściej słabiej odżywiani od innych współwięźniów. Nie mogli również utrzymywać żadnego kontaktu ze światem zewnętrznym.
Do końca wojny akcja Nacht und Nebel objęła około 7.000 osób, z czego wielu zginęło w więzieniach i obozach.
