Narciarstwo wodne
Z Wikipedii
Narciarstwo wodne (ang. water skiing) – dyscyplina sportowa i czynny wypoczynek polegające na jeździe na 1 lub 2 nartach po wodzie za holującą motorówką lub elektrycznym wyciągiem narciarskim (linowe wyciągi nart wodnych) (zobacz zdjęcie obok).
Spis treści |
[edytuj] Konkurencje
Wyróżnia się 3 konkurencje:
- jazda figurowa: dwukrotny przejazd, podczas którego narciarz wykonuje punktowane przez sędziów ewolucje; prędkość przejazdu dowolna w zależności od upodobań zawodnika ok. 26–36 km/h, czas przejazdu 20 s;
- skoki na odległość, obliczaną na podstawie pomiarów kątów; maksymalna prędkość najazdu na skocznię 57 km/h (mężczyźni) lub 51 km/h (kobiety), długość linki holowniczej 23 m;
- slalom: w pierwszym przejeździe narciarz omija po zewnętrznej 6 boi, przy maksymalnej prędkości 58 km/h (mężczyźni) lub 55 km/h (kobiety), długość linki 18,25 m; w kolejnych przejazdach (aż do upadku narciarza) ze zwiększaną prędkością do maksymalnej, a następnie ze skracaną linką , o zwycięstwie decyduje suma prawidłowo ominiętych boi.
Narciarstwo Wodne uprawia się za motorówką lub za elektrycznymi wyciągami narciarskimi zob. linowe wyciągi nart wodnych. Odmianami narciarstwa jest jazda na stopach oraz na desce falowej.
[edytuj] Historia
Narciarstwo wodne to sport wynaleziony w Lake City w stanie Minnesota (USA) w 1922 roku przez Ralpha Samuelsona, który stał się popularny w wielu krajach świata, w których istnieją odpowiednie warunki do jego uprawiania: duże zbiorniki wodne bez fal - rzeki, jeziora i zamknięte zatoki morskie.
W roku 1939 założono Amerykańską Federację Nart Wodnych (AWSA). Już w 1946 w Szwajcarii utworzono Światową Federaję Nart Wodnyh (WWSU)dziś IWSF, która od 1953 roku co dwa lata przeprowadza Mistrzostwa Świata. Mistrzostwa Europy organizuje europejska grupa Światowej Federacji co roku. W roku 1967 Międzynarodowy Komitet Olimpijski uznał narty wodne za sport olimpijski. Na Olimpiadzie w Monachium w roku 1972 rozegrano pokazowe zawody narciarskie i wręczono pamiątkowe medale olimpijskie.W roku 1998 Grecki Komitet Olimpijski proponował włączenie Nart Wodnych do Olimpiady w Atenach w 2004 roku. Nadal jednak dyscyplina ta jest rozgrywana w ramach Igrzysk Światowych (World Games). Pod koniec lat 50. w Polsce można było zobaczyć pierwszych narciarzy na śląskich jeziorach Pogoria i Dzierżno,w Augustowie, Szczecinie i na jeziorze Zegrze koło Warszawy. Niebawem też na Dzierżnie zwodowano pierwszą polską skocznię wykonaną przez narciarzy klubu Zefir Bytom. Dopiero jednak w czerwcu 1964 roku ruszyła inicjatywa Polskiego Związku Motorowodnego zorganizowania Komisji Nart Wodnych, która miała koordynować dalszą działalność. Odtąd co roku rozgrywane są Mistrzostwa Polski: w slalomie, skokach, jeździe figurowej oraz w kombinacji, która jest sumą punktów za 3 konkurencje. Najlepiej zaczynali zawodnicy Legii Warszawa, a między nimi też czołowi hokeiści Polski. W ZSRR, gdzie narodziny tego sportu przebiegały podobnie jak w Polsce, aktywnego poparcia udzielali kosmonauci: Jurij Gagarin i Aleksiej Leonow. Atrakcyjne perspektywy rozwojowe dla nart wodnych stwarzają elektryczne wyciągi linowe nart wodnych, z których ponad sto według patentu Bruno Rixena działa już Europie i na świecie. W Czechach funkcjonuje wyciąg wg planów czeskich. W Polsce wyciągi linowe nart wodnych działają już w Augustowie i w Lublinie oraz Ostródzie.
[edytuj] Organizacje
- Światowa Federacja Nart Wodnych
- Europejska Federacja Nart Wodnych
- Polski Związek Motorowodny i Narciarstwa Wodnego
- Międzynarodowe Stowarzyszenie Linowych Wyciągów Nart Wodnych ICA -Int. Cableways Association
