Narodowe Święto Niepodległości

Z Wikipedii

Narodowe Święto Niepodległości – polskie święto narodowe, obchodzone co roku 11 listopada, na pamiątkę odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 roku.

Spis treści

1 Znaczenie daty
2 Ustanowienie święta
3 Dzieje obchodów
4 Zobacz też
5 Linki zewnętrzne

[edytuj] Znaczenie daty

Obchody Narodowego Święta Niepodległości

Odzyskiwanie przez Polskę niepodległości było procesem stopniowym i wybór 11 listopada jest dość arbitralny. Uzasadnieniem może być zbiegnięcie się wydarzeń w Polsce z końcem I wojny światowej na świecie (tego samego dnia miała miejsce kapitulacja Niemiec na froncie zachodnim).

5 listopada 1916 – wydanie aktu gwarantującego powstanie Królestwa Polskiego, w bliżej nieokreślonych jeszcze granicach
14 stycznia 1917 – rozpoczęcie działalności przez Tymczasową Radę Stanu
12 listopada 1917 – przejęcie obowiązków głowy państwa przez Radę Regencyjną
7 października 1918 – ogłoszenie niepodległości Polski przez Radę Regencyjną
25 października 1918 – powołanie rządu Józefa Świeżyńskiego
z 6 na 7 listopada 1918 – powstanie w Lublinie Tymczasowego Rządu Ludowego Republiki Polskiej z Ignacym Daszyńskim na czele
10 listopada – przyjazd Józefa Piłsudskiego do Warszawy
11 listopada 1918 – przekazanie przez Radę Regencyjną władzy nad podległym jej wojskiem Józefowi Piłsudskiemu. Tego dnia, po pertraktacjach Marszałka z Centralną Radą Żołnierską wojska niemieckie zaczęły się wycofywać z Królestwa Polskiego. W nocy rozbrojono również niemiecki garnizon stacjonujący w Warszawie.
14 listopada 1918 – rozwiązanie się Rady Regencyjnej i przekazanie przez Radę Regencyjną swoich uprawnień na rzecz Józefa Piłsudskiego
19 listopada 1918 – wojska niemieckie zakończyły się wycofywać z Królestwa Polskiego
22 listopada 1918 – podpisanie dekretu o podstawach ustrojowych państwa polskiego
27 grudnia 1918 – wybuch powstania wielkopolskiego w Poznaniu

[edytuj] Ustanowienie święta

Dzień 11 listopada ustanowiono świętem narodowym dopiero ustawą z kwietnia 1937 roku, czyli prawie 20 lat po odzyskaniu niepodległości.

[edytuj] Dzieje obchodów

Kamień z roku 1934 upamiętniający rocznicę odzyskania niepodległości w Leśnej Podlaskiej.

Do czasu wybuchu II wojny światowej święto obchodzono tylko dwa razy – w roku 1937 i 1938.

W latach 1939–1944 – podczas okupacji hitlerowskiej oficjalne lub jawne świętowanie, podobnie jak i każde inne przejawy polskości, było niemożliwe.

W roku 1945 władze komunistyczne świętem państwowym uczyniły dzień 22 lipca – datę podpisania Manifestu PKWN, jako Narodowe Święto Odrodzenia Polski.

Narodowe Święto Niepodległości obchodzone 11 listopada przywrócono, ustawą Sejmu IX kadencji (jeszcze PRL), 21 lutego 1989 roku (w trakcie obrad Okrągłego Stołu).

W czasach komunizmu wielokrotnie organizowane w całym kraju przez opozycję manifestacje patriotyczne były tego dnia brutalnie tłumione przez oddziały ZOMO, a ich uczestnicy aresztowani przez Służbę Bezpieczeństwa.

Dzień ten jest dniem wolnym od pracy. Główne obchody, z udziałem najwyższych władz państwowych, odbywają się w Warszawie na placu Józefa Piłsudskiego, przed Grobem Nieznanego Żołnierza.