Nikołaj Nowosilcow

Z Wikipedii

Nikołaj Nikołajewicz Nowosilcow, (ros. Николай Николаевич Новосильцев) (ur. 1761, zm. 20 kwietnia 1838) - rosyjski hrabia, polityk.

Służył w rosyjskiej armii w latach 1783-1796 i uczestniczył w pokonaniu Insurekcji kościuszkowskiej w 1794 w Polsce i na Litwie. Odsunięty w 1796 przebywał w Londynie. Jeden z najbliższych współpracowników Aleksandra I w pierwszych latach jego panowania. Był dyplomatą, zawarł w 1805 antynapoleoński sojusz z Wielką Brytania). 13 marca 1813 wszedł do pięcioosobowej Rady Najwyższej Tymczasowej okupowanego Księstwa Warszawskiego, w latach 1813-1815 zarządzał jego finansami. Z inicjatywy Nowosilcowa, Aleksandra Rożnieckiego, przy wsparciu Mateusza Lubowidzkiego powołano Biuro Centralne Policji dla Warszawy i Królestwa Polskiego. ^[1]W latach 1815-1830 komisarz carski przy Radzie Stanu Królestwa Polskiego. Wróg polskich ruchów wolnościowych, rusyfikator. Od 1824 kurator wileńskiego okręgu szkolnego. Prowadził intrygi przeciw Adamowi Czartoryskiemu. Przyczynił się do wykrycia spisków Filomatów i Filaretów w prowincjach zabranych. Od 1832 roku prezes rosyjskiej Rady Państwa.

Wzorowano na nim postać III części Dziadów Adama Mickiewicza o tym samym imieniu.

Zobacz też:

• Pałac Potockich w Warszawie

Przypisy

 To jest tylko zalążek artykułu biograficznego związanego z historią, Rosją i Polską. Jeśli możesz, rozbuduj go.