Polska szkoła plakatu
Z Wikipedii
Polska szkoła plakatu to określenie powstałe w latach 60. XX w., używane wobec grupy wybitnych polskich artystów-plakacistów, którzy zdobyli międzynarodowy rozgłos. Zajmowali się oni wykonywaniem plakatów o tematyce kulturalnej (film, przedstawienia teatralne, wystawy, przedstawienia cyrkowe). Dzięki rozwojowi sztuki plakatu powstało w Polsce pierwsze na świecie Muzeum Plakatu w Wilanowie, w którym od 1984 organizowane jest prestiżowe Międzynarodowe Biennale Plakatu.
Znaczącymi przedstawicielami polskiej szkoły plakatu byli m.in. Jan Lenica, Henryk Tomaszewski, Walerian Borowczyk, Jan Młodożeniec, Marek Mosiński, Franciszek Starowieyski, Waldemar Świerzy, Wojciech Zamecznik. Za kontynuatorów uważa się dziś takich twórców, jak: Sebastian Kubica, Monika Starowicz, Stefan Lechwar i inni ze "stajni" Romana Kalarusa oraz m.in. Andrzej Klimowski.
[edytuj] Zobacz też
[edytuj] Linki zewnętrzne
- Galeria polskiego plakatu
- Galeria polskiego plakatu w Krakowie
- Amerykańskie kino na polskich plakatach
