Powrót do przyszłości

Z Wikipedii

Zobacz też: Powrót do przyszłości (trylogia).

Powrót do przyszłości
Oryginalny tytuł	Back to the Future
Gatunek	komedia, przygodowy, sciencie-fiction
Kraj produkcji	USA
Język	angielski
Główne role	Michael J. Fox, Christopher Lloyd, Lea Thompson
Data premiery	3 lipca 1985
Czas trwania	111 min.
Produkcja
Reżyseria	Robert Zemeckis
Scenariusz	Bob Gale, Robert Zemeckis
Muzyka	Alan Silvestri, Huey Lewis, Johnny Colla
Zdjęcia	Dean Cundey
Scenografia	Lawrence G. Paull
Kostiumy	Deborah Lynn Scott
Montaż	Harry Keramidas, Arthur Schmidt
Produkcja	Bob Gale, Steven Spielberg, Neil Canton, Kathleen Kennedy, Frank Marshall
Budżet	US $ 19 mln
Od lat	7
Powrót do przyszłości  na Filmweb.pl
Powrót do przyszłości  na IMDb

Wehikuł czasu

Powrót do przyszłości to amerykański film przygodowy i fantastyczno-naukowy z 1985 roku wyreżyserowany przez Roberta Zemeckisa. Wraz z częścią drugą i trzecią tworzą trylogię. Wehikułem czasu w filmie jest De Lorean.

[edytuj] Fabuła

Uwaga! W dalszej części artykułu znajdują się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

Marty McFly to przeciętny amerykański nastolatek. Jego ojciec, George to życiowy nieudacznik żyjący w strachu przed dawnym kolegą szkolnym, a aktualnym szefem Biffem Tannenem. Matka, Lorraine Baines McFly stara się uchodzić za wzór cnoty i dobrego wychowania, nieustannie krytykując dziewczynę Marty'ego, Jennifer, twierdząc, że ona nigdy tak nie zabiegała o chłopaków. Lubi opowiadać historię swojego spotkania z George'em, która zaczęła się, gdy jej ojciec, Sam Baines przejechał George'a leżącego na ulicy (rzekomo George oglądał ptaki, siedząc na drzewie). Lorraine litując się nad chłopakiem zgodziła się z nim iść na szkolną potańcówkę "Enchanted under the sea", która odbyła się 12 listopada 1955. Zakochała się w nim, gdy podczas tańczenia spojrzeli sobie w oczy.

Otyła siostra Linda i podobny w charakterze do ojca brat Dave dopełniają obrazu.

Przyjacielem Marty'ego jest doktor (Doc.) Emmett Lathrop Brown, szalony naukowiec i wynalazca. Któregoś dnia Doc umawia się z Martym, by zrobić eksperyment z wehikułem czasu.

Przez owo spotkanie Marty spóźnia się do szkoły, za co dostaje kolejne upomnienie od dyrektora i traci szansę na to, by jego zespół zagrał na szkolnej potańcówce. Po zajęciach wraz z Jennifer spotykają na mieście kwestującą kobietę, która zbiera datki na odnowienie ratuszowej wieży zegarowej. W zamian wręcza ulotkę z datą uderzenia pioruna w wieżę zegarową – 12 listopada 1955, godzina 22.04. Podczas kampanii wyborczej, promująca Goldiego Wilsona na burmistrza Hill Valley, Marty widzi auto swoich marzeń, super pick-up-a Toyoty.

Nocą Marty zjawia się w umówionym miejscu, by eksperymentować z Emmettem. Przy prędkości 88 mil na godzinę, (ok. 144 kilometrów), wysyłają DeLoreanem psa Einsteina o minutę w przyszłość, co Marty filmuje. Doctor twierdzi, że bez mocy 1.21 gigawata samochód nie przeniesie się w czasie, i jedynie pluton, który ukradł libijskim terrorystom jest w stanie wytworzyć taką moc. Nastawia w wehikule datę 5 listopada 1955 roku, gdyż w tym dniu wymyślił kompresor czasu, gdy upadł chcąc powiesić zegar w łazience.

Nispodziewanie zjawiają się okradzeni terroryści i zabijają Emmetta. Marty próbuje uciec wehikułem i niepostrzeżenie przemieszcza się w czasie do roku 1955. Ląduje w stodole u Peabodych, którzy chcą go zabić, biorąc go za kosmitę. Marty próbuje odnaleźć swój dom, który jednak jeszcze nie istnieje. Ukrywa wehikuł na budowie. W mieście w kafejce spotyka młodego Goldiego Wilsona, i przypadkiem radzi mu, by kiedyś został burmistrzem miasta, co chłopakowi z miotłą w ręce bardzo odpowiada. Spotyka też swojego ojca, który już wtedy był kozłem ofiarnym Biffa. Buntując się przeciwko wyśmiewaniu z ojca, Marty podkłada Biffowi nogę, narażając się jemu i jego bandzie. Uciekając robi deskorolkę z hulajnogi, i zdołał dzięki deskorolokowej ekwilibrystyce nie tylko uciec, ale i ośmieszyć Biffa, kierując jego samochód na przyczepę z obornikiem.

Znowu spotyka ojca, gdy ten na drzewie podglądał dziewczynę. Gdy George spada i – według historii – ma zostać przejechany przez przyszłego teścia, Marty chroni ojca przed wypadkiem, zakłócając kontinuum czasoprzestrzenne, gdyż sam wpada pod samochód. Budzi się w łóżku swojej matki, Lorraine, w domu Baines'ów. Z przerażeniem rozpoznaje, że młoda Lorraine zaczyna się w nim podkochiwać. Odnajduje Browna i udowadnia mu, że naprawdę przybył z przyszłości. Z fotografii Marty'ego z rodzeństwem zaczyna znikać Dave, najstarszy z rodzeństwa McFly'ów. By przeżyć, Marty musi sprawić, by jego rodzice spotkali się ze sobą. Jednakże Lorraine jest coraz bardziej zafascynowana tajemniczym nieznajomym niż cichym, wyśmiewanym George'em, a sam George odrzuca możliwość zaproszenia Lorraine, nie wierząc, by jakakolwiek dziewczyna chciała z nim pójść na tańce.

W końcu Marty obmyśla podstęp dzięki któremu George i Lorraine mieliby się zakochać. Przebiera się za Lorda Vadera i każe Georgeo'wi poderwać Lorainne. Marty obmyśla kolejny podstęp dzięki któremu Lorainne miałaby się zakochać w Georgeo'u. Mianowicie miałby się zachować chamsko wobec matki, a George miałby ją z tego ""wyratować"". Lorainne zaprasza Marty'ego do samochodu, wbrew temu co mówiła trzydzieśći lat później. W samochodzie w obecności Martye'go Lorainne pali papierosy i pije piwo, czego zawsze zabraniała Marty'emu i jego rodzeństwu. W podstępie nie spodziawanie przeszkadza Biff który usiłuje zgwałcić Lorainne. Jednak to właśnie pozwala George'owi uwierzyć we własne siły, pokonać Biffa i uzyskać miłość Lorainne. Marty gra na gitarze podczas potańcówki i przedstawia nowy styl muzyki, który miał powstać dopiero dziesięć lat później.

Tymczasem doktor Brown obmyślił sposób w jaki ma wysłać Marty'ego z powrotem w przyszłość. Marty ma przejechać przez miejsce w które uderzy piorun. Po niespodziewanej przygodzie, w której Brown o mało co nie spada z zegara Marty'emu udaje się nie tylko wrócić do przyszłości, ale poinformować (listownie) Browna o czekającego go tragedii. Dzięki temu doktor zbroi się w kamizelkę kuloodporną i nie ginie.

Po powrocie Marty zastaje swojego ojca jako szefa Biffa. Tymczasem Brown wyrusza w przyszłość i wraca z Hiobowymi wieściami które dotyczą Marty'ego i Jennifer. Dalsze losy bohaterów opisane są w drugiej części filmu.

Tu kończą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu.

[edytuj] Obsada

[edytuj] Sceny usunięte

• Ciasteczka orzechowe (Peanut Brittle)

Scena ma miejsce zaraz po wyjściu Biffa z domu McFlyów na początku filmu. Do George'a przychodzi ojciec z córką i nakłania George'a do kupna 5 paczek ciasteczek. George od razu je kupuje.

• Uszczypnij mnie (Pinch Me)

Marty po przybyciu do Hill Valley w 1955 roku, prosi nieznajomą kobietę, aby go uszczypnęła.

• Osobite rzeczy Doktora (Doc's Personal Belongings)

Doc ogląda swoją walizkę, która była w wehikule czasu. Znajduje m.in. suszarkę do włosów i Playboya.

• Ona ściąga (She's Cheating)

Marty widzi jak jego mama ściąga w czasie testu w szkole.

• Darth Vader (wersja rozszerzona)

Jest to rozszerzona wersja sceny z Darthem Vaderem. Pod koniec Marty usypia George'a chloroformem – dlatego zaspał on następnego dnia.

• Uderz Mnie, George (Hit Me, George)

Marty uczy George'a bić się.

• Czy ma Pan pozwolenie? (You Got a Permit?)

Doc wręcza łapówkę policjantowi podczas montowania kabli na placu w Hill Valley.

• Budka telefoniczna (The Phone Booth)

George w czasie balu, dzwoni do zegarynki z automatu telefonicznego, gdzie zostaje zamknięty przez innych uczniów.