Przetacznik różyczkowaty

Przetacznik różyczkowaty (Veronica aphylla L.) – gatunek byliny należący do rodziny przetacznikowatych. Występuje w górach Europy. W Polsce wyłącznie w Tatrach i na Babiej Górze.

Spis treści

Łodyga: Wzniesiona, dołem naga, górą owłosiona. Ma wysokość zaledwie 0,5–3 cm, a wraz z kwiatostanem do 10 cm. Międzyweźla łodygi są silnie skrócone, tak, że liście tworzą niemal różyczkę.

Liście: Jajowate, eliptyczne lub odwrotnie jajowate. Są krótkoogonkowe, o całobrzegiej lub płytko tylko piłkowanej blaszce liściowej. Są silnie owłosione, szczególnie na brzegach.

Kwiaty: Zebrane w 2–5-kwiatowe grono wyrastające na długiej szypułce z pachwin górnych liści. Odstająco owłosiona szypułka kwiatostanu jest 2–3 razy dłuższa od liścia, z pachwiny, którego wyrasta. Kielich złożony z 4 silnie owłosionych i ogruczolonych działek. Korona o średnicy 6–8 mm składająca się z 4 błękitnoliliowych, prawie jednakowych płatków. Kwitnie od czerwca do sierpnia.
Owoc: Płaska, okrągława torebka o długości 5–7 mm. Jest ogruczolona i wycięta na szczycie. Nasiona żółte.

Biotop, wymagania: Wilgotne skały, brzegi potoków, wilgotne miejsca na halach, głównie na podłożu wapiennym. Hemikryptofit. W Tatrach występuje głównie w piętrze halnym i piętrze kosówki, ale schodzi aż do regla dolnego. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla rzędu Arabidetalia coeruleae ^[1].

Łacińska nazw gatunkowa aphylla – bezlistna, pochodzi od bezlistnej, długiej i przypominającej łodygę szypułki kwiatostanu.

↑ Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.

Zbigniew Mirek, Halina Zarzycki: Kwiaty Tatr. Przewodnik kieszonkowy. Warszawa: MULTICO Oficyna Wyd., 2003. ISBN 83-7073-385-9.
Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.